Aim: To study nitric oxide, nitric oxide synthase, xanthine oxidase and antioxidant capacity alterations in burn patients, and indicate the possible pathophysiological alterations and the diagnostic and therapeutic abilities. Material and Method: Duration, 5 years. Sample, 25 burn patients (burn size, 5-64% BS). The patients' divided in 2 groups according to burn size (Group A, burn <20% BS, and Group B, >20% BS). Blood samples collected until the 16th post burn day, according to the research protocol and the specific parameters measured with chemiluminence and enzymes kinetic techniques. Results: All measured parameters in bum patients are increased compared with those of physiological subjects. Between the groups several statistical differences were observed which described in detail in the study. Conclusions: (a) Measured NO decrease at the early post burn period is incorrect, and is due to NO and O₂ reaction for ONOO-production, (b) Burn toxic anemia related with ONOO action in erythrocytes, (c) NO has a double role, (d) Antioxidant capacity is strongly related with plasma transfusion, (e) NO synthase is sensible enzyme, which is secreted in excess (f) Xanthine oxidase is produced lately as an effect of the burn, the current infection and the skin transplantation, (g) Burns <20% BS have similarities in oxidants and antioxidants alterations, so those of >20% BS. (g) Oxidants act in burns for many days and not only in the early post burn period as many authors suggest.
Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη των μεταβολών του μονοξειδίου του αζώτου, της συνθάσης του NO, της οξειδάσης της ξανθίνης και της αντιοξειδωτικής ικανότητας σε εγκαυματίες ασθενείς, και η διερεύνηση των παθοφυσιολογικών μεταβολών και των διαγνωστικών και θεραπευτικών δυνατοτήτων. Υλικό-Μέθοδος: Χρονική διάρκεια μελέτης, 5 έτη. Υλικό: 25 ασθενείς (μέγεθος εγκαύματος, 5-64% ΟΕΣ). Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 2 ομάδες (Ομάδα Α, έγκαυμα <20% ΟΕΣ και Ομάδα Β>20% ΟΕΣ). Ελήφθησαν δείγματα αίματος έως και την 16η ημέρα, με βάση συγκεκριμένο πρωτόκολλο, και μετρήθηκαν οι ειδικές παράμετροι με λουμινόλη εξαρτώμενη χημειοφωταύγεια και ενζυμική κινητική. Αποτελέσματα: Όλες οι προς μελέτη παράμετροι είναι αυξημένες σε σχέση με τις φυσιολογικές. Μεταξύ των δύο ομάδων ανευρίσκονται σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές στατιστικά σημαντικές διαφορές, οι οποίες αναφέρονται λεπτομερώς στη μελέτη. Συμπεράσματα: (α) Η μείωση της παραγωγής του NO το πρώτο 24ωρο είναι εικονική, διότι αντιδράς με το Ο₂ προς σχηματισμό ΟΝΟΟ, (β) Η τοξική αναιμία του εγκαύματος οφείλεται εν μέρει στο ΟΝΟΟ, (γ) Το NO έχει ευεργετική δράση στην επούλωση, αν και στην αρχή μπορεί να συμβάλλει στην ιστική βλάβη (διττός ρόλος), (δ) Η αντιοξειδωτική ικανότητα εξαρτάται από τις μεταγγίσεις πλάσματος, (ε) Η ΝΟ-συνθάση είναι ευαίσθητο ένζυμο και μπορεί να εκκρίνεται και απρόσφορα, (στ) Η οξειδάση της ξανθίνης παράγεται όψιμα και εξαρτάται από τη δράση του θερμικού αιτίου, της λοίμωξης και των δερματικών μοσχευμάτων, (ζ) Τα εγκαύματα <20% παρουσιάζουν την ίδια βιολογική συμπεριφορά ως προς τα οξειδωτικά και ομοίως τα >20%, (η) Τα οξειδωτικά δεν έχουν ρόλο μόνο τις πρώτες ημέρες όπως πιστεύεται αλλά και στη συνέχεια.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
