Hypoxic-ischemic encephalopathy (HIE) is one of the most important neurological disorders of the perinatal period. Lately, huge progress has been made towards better understanding of the pathophysiology of the hypoxic-ischemic (HI) damage. Resveratrol, a natural polyphenol, found mainly in red wine, has been shown to exert many biological actions, such as antioxidant and anti-inflammatory. The aim of the present study was to determine the possible neuroprotective role of resveratrol after a HI episode of the brain of neonatal rats and the evaluation of its mechanisms of action. For that reason the Levine (1960) experimental model of HI, modified by Rice et al (1981) was used. P7 Wistar rats were divided in 3 groups: control group (sham operated), HI group and HI+resveratrol group. After the induction of HI there was performed measurement of serum TNF-a with ELISA, histochemical staining of coronal brain sections (eosin-hematoxylin and luxol fast blue), immunohistochemical study for iNOS, COX-2 and MBP and a battery of behavioral tests, which started from P8 and were carried out until P66 and involved neurological reflexes, sensorimotor activity and learning and memory. Evaluation of the results showed that post-treatment with resveratrol attenuated the histological lesions mainly in the cortex and hippocampus of the brain, probably through inhibition of the expression of iNOS and COX-2. Moreover resveratrol resulted in better performances regarding the behavioral tests and attenuation of the myelination deficits exhibited after adulthood. In conclusion, the pleiotropic actions of resveratrol may prove to be effective in the treatment of HIE.
Η υποξική-ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια(ΥΙΕ) αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες νευρολογικές επιπλοκές της περιγεννητικής περιόδου. Τελευταία έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στη μελέτη της παθοφυσιολογίας της βλάβης. Η ρεσβερατρόλη, μια φυτική πολυφαινόλη κυρίως του κόκκινου κρασιού, έχει βρεθεί ότι εξασκεί πολλές θετικές βιολογικές δράσεις, όπως αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση του πιθανού νευροπροστατευτικού ρόλου της ρεσβερατρόλης, μετά από ένα επεισόδιο υποξίας-ισχαιμίας (ΥΙ) του εγκεφάλου σε νεογέννητους επίμυες και η εκτίμηση των μηχανισμών δράσης της. Για το λόγο αυτό εφαρμόστηκε το πειραματικό μοντέλο ΥΙ του Levine (1960) τροποποιημένο από Rice et al (1981). Επίμυες Wistar ηλικίας 7 ημερών (P7) χωρίστηκαν σε 3 ομάδες: ομάδα ελέγχου, ομάδα ΥΙ και ομάδα ΥΙ+ρεσβερατρόλη, στις οποίες έγινε μέτρηση του TNF-α στον ορό με ELISA, ιστοχημικές χρώσεις του εγκεφάλου (εωσίνη-αιματοξυλίνη και Luxol fast blue), ανοσοϊστοχημικές χρώσεις για iNOS, COX-2 και MBP και δοκιμασίες συμπεριφοράς από την P8 εως και την P66, που περιλάμβαναν των έλεγχο νευρολογικών αντανακλαστικών, αισθητικοκινητικότητας και μνήμης και μάθησης. Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι η ρεσβερατρόλη περιόρισε σε σημαντικό βαθμό τις ιστολογικές αλλοιώσεις που προκαλούνται κυρίως στο φλοιό και τον ιππόκαμπο του εγκεφάλου μετά την πρόκληση της ΥΙ, πιθανώς λόγω του περιορισμού της έκφρασης των iNOS και COX-2. Επίσης, βελτίωσε σημαντικά τις επιδόσεις στις δοκιμασίες συμπεριφοράς και οδήγησε σε περιορισμό των ελλειμμάτων μυελίνωσης. Συμπερασματικά, η πλειοτροπική δράση της ρεσβερατρόλης πιθανώς να αποδειχθεί αποτελεσματική για τη θεραπεία της ΥΙΕ.
National Documentation Centre (EKT)
