Conductive hearing loss in childhood affects the
development of speech as well as the behavioural
development. In this study, we investigated the correlation
between conductive hearing loss that develops at the age
of 6-8 years as a result of otitis media with effusion and
the behavioural tendencies that these children may
develop. With the intent of having as much a objective
record of the behavioural tendencies of these children as
possible, the questionnaire for parents-guardians, the
children behavioural check list, of the psychometric
method of Achenbach was used, adapted for Greece. A
group of 117 children at the ages of 6 to 8 years, who
were diagnosed as having at the age of 4-5 years otitis
media with effusion, were studied, along with a group of
66 children without any related medical history who were
used as a control group.
The results indicate that the children with a history of
otitis media with effusion appear significant (p<0.05)
differences concerning the behavioural tendency at the
scale of Anxiety/Depression (average score 2.70
compared to 1.50 of the control group) and the scale of
Attention Problems (average score 5.60 compared to 3.00
of the control group). There were no statistically
significant differences concerning the scales of
Withdrawal, Somatic Complains, Social Problems, Thought
Problems, Deliquency, Aggression and the scale of Other
Problems. There were no statistically significant
differences at the abilities profile and adaptability between
the two groups as well. These findings reinforce the
opinion that on one hand these children should undergo
interventions for the improvement of their hearing ability,
but also special treatment in their educational
environment, so as these behavioural tendencies not to be
permanently established.
Η βαρηκοΐα αγωγιμότητας στην παιδική ηλικία επιδρά στην
ανάπτυξη λόγου ομιλίας αλλά και στην διαμόρφωση
κάποιων τάσεων συμπεριφοράς. Στη μελέτη αυτή
διερευνήσαμε τη συσχέτιση που υπάρχει μεταξύ της
βαρηκοΐας αγωγιμότητας που αναπτύσσεται στην ηλικία
των 6-8 ετών ως αποτέλεσμα εκκριτικής ωτίτιδας και των
τάσεων συμπεριφοράς που τα παιδιά αυτά ενδεχομένως
αναπτύσσουν. Με σκοπό να έχουμε όσον το δυνατό πιο
αντικειμενική καταγραφή των τάσεων της συμπεριφοράς
των παιδιών αυτών, έγινε χρήση του ερωτηματολογίου
γονέων-κηδεμόνων της ψυχομετρικής μεθόδου του
Achenbach σταθμισμένο για την ελληνική γλώσσα και
επικράτεια. Μελετήθηκε ομάδα 117 παιδιών ηλικίας 6-8
ετών που έπασχαν από εκκριτική ωτίτιδα διαγνωσμένη
στην ηλικία των 4-5 ετών και μία αντίστοιχη ομάδα 66
παιδιών χωρίς ιστορικό, που χρησιμοποιήθηκε ως ομάδα
ελέγχου. Τα αποτελέσματα συνηγορούν ότι τα παιδιά με
ιστορικό εκκριτικής ωτίτιδας εμφανίζουν σε στατιστικά
σημαντικό βαθμό (p<0.05) διαφορές όσον αφορά την
κλίμακα της τάσης συμπεριφοράς 'Aγχος/Kατάθλιψη
(μέσος όρος βαθμολογίας 2,70 σε σχέση με 1.50 της
ομάδας ελέγχου) και στη κλίμακα των Προβλημάτων
Προσοχής (μέσος όρος βαθμολογίας 5,60 σε σχέση με
3,00 της ομάδας ελέγχου). Δεν βρέθηκαν στατιστικά
σημαντικές διαφορές όσον αφορά τις κλίμακες
Απόσυρση/Κατάθλιψη, Σωματικά Ενοχλήματα, Κοινωνικά
Προβλήματα, Προβλήματα Σκέψης, Παράβαση Κανόνων,
Επιθετική Συμπεριφορά καθώς και στην κλίμακα Άλλα
Προβλήματα. Επίσης δεν παρουσιάστηκαν στατιστικά
σημαντικές διαφορές στο προφίλ ικανοτήτων και
προσαρμοστικότητας μεταξύ των δύο ομάδων. Τα
ευρήματα αυτά ενισχύουν την άποψη ότι θα πρέπει στα
παιδιά αυτά αφ' ενός να γίνονται παρεμβάσεις για
βελτίωση της ακουστικής ικανότητάς τους αλλά και ειδικοί
χειρισμοί στο σχολικό περιβάλλον ώστε αυτές οι τάσεις
συμπεριφοράς να μην παγιωθούν.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
