This dissertation attempted to study the contribution of drama activities to the creation of interaction's relations among greek and alien pupils in a preschool class. Except this main purpose we also wanted to study 1) the being of stereotypes and prejustices at the children of 5 years old, 2) the being of interaction among greek and alien pupils of this age, 3) the way of their interaction, 4) the factors which influent their interaction, 5) the probably change of children's attitude and behavior after the interventions- drama workshops. The study took place in two preschools classes, in the centre of Athens, whose the 1/3 of pupils are alien. The methodological instruments which we used are: greek pupils' observation, children's interview through stories and images, sociometric test, an all group assessment game, preschools' teachers interview and the interventions-drama workshops. The interventions contributed to the interpersonal relations' improvement, to the familiarity with the collaboration between the members of the group, with the empathy, to parents' participation, and to the enforcement of the self-confidence of the shiest children. According to the final result, drama activities contribute to the creation of interaction's relations among greek and alien pupils and improve their relations. We also found that: 1) children of 5 years old, when they go to school, influenced from their families, have already stereotypes and prejustices, 2) there are interactions among greek and alien pupils, 3) these interactions are more negatives than positives.
Η παρούσα διατριβή επιχείρησε να διερευνήσει κατά πόσο μπορούν να συμβάλλουν οι θεατρικές δραστηριότητες, στη δημιουργία σχέσεων αναγνώρισης μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών μαθητών, σε μία τάξη νηπιαγωγείου. Επιπλέον επιδιώκαμε να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν στερεότυπα και προκαταλήψεις στα παιδιά του νηπιαγωγείου, ποιος έχει επηρεάσει τις τους, εάν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών μαθητών και πώς εκδηλώνεται. Η έρευνα διεξήχθη σε δυο νηπιαγωγεία του κέντρου του Αθηνών (ομάδα έρευνας και ομάδα ελέγχου). Τα μεθοδολογικά εργαλεία που χρησιμοποιήσαμε ήταν η παρατήρηση των Ελλήνων μαθητών, οι συνεντεύξεις των παιδιών μέσα από ιστορίες και εικόνες, το κοινωνιoμετρικό τεστ, οι συνεντεύξεις των νηπιαγωγών, ένα ομαδικό παιχνίδι αξιολόγησης και οι παρεμβάσεις - θεατρικά εργαστήρια, τα οποία υλοποιήθηκαν μόνο στην ομάδα έρευνας. Τα εργαστήρια- παρεμβάσεις συνέβαλαν: Στη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων ανάμεσα στα παιδιά, στη συνεργασία των ζευγαριών, στην εξοικείωση των παιδιών με το ομαδικό πνεύμα λειτουργίας, στη συνεργασία της ομάδας, στην καλλιέργεια της «ενσυναίσθησης», στη συμμετοχή των ενηλίκων και στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των πιο συνεσταλμένων παιδιών. Μετά το πέρας της έρευνας, καταλήξαμε στο συμπέρασμα, ότι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία σχέσεων αναγνώρισης είναι και η εφαρμογή θεατρικών δραστηριοτήτων. Επίσης διαπιστώσαμε ότι τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας, επηρεασμένα από το οικογενειακό του περιβάλλον, έχουν ήδη διαμορφώσει στερεοτυπικές αντιλήψεις όταν έρχονται στο νηπιαγωγείο, κι ότι οι Έλληνες και οι αλλοδαποί μαθητές αλληλεπιδρούν κυρίως αρνητικά μεταξύ τους.