Το θέμα της διατριβής «Η Ποίηση ως Δημιουργική Γραφή στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» παρουσιάζει τρεις επιμέρους άξονες που συνθέτουν μια ενιαία επιστημονική αναζήτηση: η Ποίηση, η Δημιουργική Γραφή και η θεσμοθετημένη δημόσια ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Εκτεταμένη χρονικά στο πλαίσιο τεσσάρων ετών η έρευνα αναζητά το διδακτόν της ποιητικής τέχνης σε μαθητές, παρουσιάζει μια εξελικτική διαδικασία μέσα από επινοημένες ή προσαρμοσμένες στην ελληνική λογοτεχνία ασκήσεις γραφής, και εκθέτει τα αποτελέσματα, τα οποία δεν είναι άλλα από τα ίδια τα μαθητικά κείμενα. Παράλληλα, κατατίθεται μια νέα διδακτική προσέγγιση για το αντικείμενο της Λογοτεχνίας, προσφέροντας ευρήματα στην μελέτη της ανθρώπινης δημιουργικότητας και της εν δυνάμει ποιητικής ικανότητας των νέων, και δια τούτου ισχυρές εν τέλει ενδείξεις για το διδακτόν της ποιητικής τέχνης στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, η θεωρητική θεμελίωση εδράζεται στην παρουσίαση της διεθνούς συνομιλίας στον τομέα της δημιουργικότητας και της δημιουργικής γραφής, ειδικεύοντας στην δημιουργική γραφή ποιητικού κειμένου στο πλαίσιο της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια αναπτύσσει τις γενικές αρχές της μεθοδολογίας, που είναι κατά κύριο λόγο αριστοτελική, και περνά στις ειδικές μεθοδολογικές παραμέτρους που όρισαν την πορεία της έρευνας. Η έρευνα προτείνει την αναγωγή όλων των στοιχείων του ποιητικού λόγου και των επιμέρους ποιητικών ειδών σε τρεις μεγάλες ενότητες: 1) κατανόηση δομικών στοιχείων και υιοθέτηση τεχνικών του ποιητικού λόγου, 2) προσαρμογή σε κλειστές φόρμες και ήχους και 3) ανάπτυξη περιεχομένου σε ποιητικό λόγο. Στο πλαίσιο της έρευνας κατατίθενται 3000 μαθητικά κείμενα. Ορισμένα εξ αυτών παρουσιάζονται στην οικεία ενότητα ως παράδειγμα, το σύνολο όμως ακολουθεί στον δεύτερο τόμο της εργασίας (Παράρτημα). Η αξιολόγηση των ευρημάτων καταδεικνύει την ικανότητα των νέων στο στιχουργείν, την καταλληλότητα της δημιουργικής γραφής ως βασικού μεθοδολογικού εργαλείου στην διδασκαλία της ποιητικής τέχνης, την ενθάρρυνση της δημιουργικότητας στην εκπαιδευτική βαθμίδα του Λυκείου και την δυνατότητα να αποτελέσει η δημιουργική γραφή βασικό εργαλείο διδασκαλίας της Λογοτεχνίας.
The title of the thesis «Poetry as Creative Writing in Secondary Education» embraces three sub-perspectives which compose one united scientific quest: poetry, creative writing and Greek public secondary education. The present research focuses on teaching the art of poetry to students, introduces an evolutional procedure through invented creative writing drills as well as ones adjusted to Greek literature, and exhibits the results, i.e. the students' poetic texts. Additionally, a new approach to teaching literature is presented, which can assist in the study of human creativity and the potential poetic capacity of the youngsters. It is concluded that the findings of this study provide ample evidence that poetic art can be taught in secondary education. More specifically, the thesis' theoretical foundation is based on the presentation of the wider international scientific conversation on creativity, creative writing and creative poetry writing within the educational sphere. Subsequently, the thesis exhibits its' general methodological principles which are mainly aristotelic, and moves on to present the specific methodological approaches on which the research was based. The outcome of the research suggests that all poetic elements and genre should reside into three broad units: 1) understanding constructive elements and adopting poetry techniques 2) adjusting to forms and sounds, and 3) developing content into poetry. The thesis includes 3000 poetic student texts: some of them are exhibited in the main corpus as examples, while the rest form the Appendix as a second volume. The evaluation of the findings shows the capacity of the young people in creating poetic text, the appropriateness of creative writing as a methodological tool for teaching poetry composition in senior secondary education, as well as the ability for creative writing to become a basic instrument in teaching literature.
