Σκοπός: H αρτηριακή πίεση (ΑΠ) εκτός ιατρείου αποτελεί απαραίτητο εργαλείο γιατην αξιολόγηση της αρτηριακής υπέρτασης και κατ’ επέκταση του καρδιαγγειακούκινδύνου. Εν τούτοις, μόνο μικρές μελέτες έχουν προσδιορίσει τη διαγνωστική αξίατης ΑΠ στο σπίτι συγκριτικά με την 24ωρη ΑΠ (μέθοδο αναφοράς για την αξιολόγησητης ΑΠ εκτός ιατρείου). Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση τηςχρησιμότητας της ΑΠ στο σπίτι συγκριτικά με την 24ωρη ΑΠ στη διάγνωση τηςεμμένουσας υπέρτασης, του φαινομένου της υπέρτασης λευκής μπλούζας και τηςσυγκαλυμμένης υπέρτασης σε υπερτασικούς υπό ή χωρίς αγωγή με βάση τοπροτεινόμενο από τις διεθνείς οδηγίες πρωτόκολλο μετρήσεων της ΑΠ στο σπίτι. Ηδιαγνωστική αξία της ΑΠ στο σπίτι ελέγχθηκε επιπλέον σε ομάδα ασθενών μεανθεκτική υπέρταση, ενώ αξιολογήθηκε με τις δύο τεχνικές η πρωινή ΑΠ, μια νέαπαράμετρος, με επιπρόσθετη προγνωστική αξία για τα καρδιαγγειακά συμβάματα.Μέθοδος: Συμπεριλήφθησαν 613 ασθενείς με αυξημένη ΑΠ (μέση ηλικία 53±12.4[SD] έτη, άρρενες 57%, χωρίς αντιυπερτασική αγωγή 59%). Αξιολογήθηκαν με ΑΠστο ιατρείο (3 επισκέψεις, τριπλές μετρήσεις/επίσκεψη), στο σπίτι (6 ημέρες, διπλέςπρωινές και απογευματινές μετρήσεις) και 24ωρη καταγραφή (20 min μεσοδιάστημα)εντός 6 εβδομάδων. Στην υποομάδα των ασθενών υπό ≥3 αντιυπερτασικά φάρμακαορίστηκε ως ανθεκτική υπέρταση ιατρείου η παθολογική ΑΠ ιατρείου και ως αληθήςανθεκτική υπέρταση, η αυξημένη 24ωρη ΑΠ ημέρας. Η διαγνωστική αξία της ΑΠ στοσπίτι αξιολογήθηκε συγκριτικά με την 24ωρη ΑΠ ημέρας (μέθοδος αναφοράς), ενώ ταδιαγνωστικά όρια της υπέρτασης ήταν ≥135/85 mmHg για την ΑΠ στο σπίτι και την24ωρη ημέρας και ≥140/90 mmHg για τις μετρήσεις στο ιατρείο. Η πρωινή AΠ στοσπίτι (6 ημέρες, διπλές πρωινές μετρήσεις) συγκρίθηκε με την πρωινή 24ωρη ΑΠ (3ορισμοί: μέσος όρος 1ης ώρας, 1ης και 2ης και 1ης, 2ης και 3ης ώρας μετά την έγερσηαπό το κρεβάτι). Ως ασθενείς με πρωινή υπέρταση ορίστηκαν αυτοί με πρωινή ΑΠ≥135/85 mmHg (στο σπίτι και/ή στην 24ωρη καταγραφή).Αποτελέσματα: Εμμένουσα υπέρταση διεγνώσθη στο 50% των ασθενών με 24ωρηΑΠ και με ΑΠ στο σπίτι (συμφωνία 89%, kappa 0.79), υπέρταση λευκής μπλούζαςστο 14% και 15% αντίστοιχα (συμφωνία 89%, kappa 0.56) και συγκαλυμμένηυπέρταση στο 16% και 15% (συμφωνία 88%, kappa 0.52). Η ευαισθησία, ηειδικότητα, η θετική και η αρνητική προγνωστική αξία της ΑΠ στο σπίτι για τηδιάγνωση της εμμένουσας υπέρτασης ήταν 90%, 89%, 89% και 90%, της υπέρτασης λευκής μπλούζας 61%, 94%, 64% και 94% και της συγκαλυμμένης υπέρτασης 60%,93%, 60% και 93%. Μεταξύ των 73 ασθενών υπό ≥3 αντιυπερτασικά, 44 (60%) είχανανθεκτική υπέρταση ιατρείου και 40 (55%) αληθή ανθεκτική υπέρταση. Ηδιαγνωστική συμφωνία των δυο τεχνικών ως προς την ανθεκτική υπέρταση ιατρείουήταν 82% (kappa 0.59), η ευαισθησία, ειδικότητα, θετική και αρνητική προγνωστικήαξία 93%, 63%, 81% και 83% και για την αληθή ανθεκτική υπέρταση 74% (kappa0.46) και 90%, 55%, 71% και 82% αντίστοιχα. Η πρωινή 24ωρη ΑΠ (2 πρώτες ώρεςαπό την έγερση) ήταν παρόμοια με την πρωινή ΑΠ στο σπίτι (μέση διαφορά0.4±14/1.2±8.6 mmHg, p=NS/<0.01, συστολική/διαστολική; συσχέτιση, r=0.60/0.68,p<0.001). Mέτρια διαγνωστική συμφωνία διαπιστώθηκε μεταξύ της πρωινής ΑΠ στοσπίτι και της 24ωρης (2 πρώτες ώρες) για τη διάγνωση ασθενών με πρωινήυπέρταση (συμφωνία 72/75 %, kappa 0.44/0.51, συστολική/διαστολική). Ανάλογαήταν τα αποτελέσματα όταν συγκρίθηκαν η πρωινή ΑΠ στο σπίτι με την 24ωρη ΑΠτης 1ης ή των 3 πρώτων ωρών από την πρωινή έγερση.Συμπεράσματα: Η ΑΠ στο σπίτι είναι αξιόπιστη εναλλακτική τεχνική της 24ωρης ΑΠγια τη διαγνωστική προσπέλαση της εμμένουσας υπέρτασης και των φαινόμενωνυπέρτασης λευκής μπλούζας και συγκαλυμμένης υπέρτασης. Η διαγνωστική της αξίαεπιβεβαιώθηκε και σε ασθενείς με ανθεκτική υπέρταση ιατρείου οπότε η χρήση τηςαποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σε ασθενείς υπό πολλαπλή αντιυπερτασική αγωγήγια τον έλεγχο της επαρκούς ρύθμισης και τον αποκλεισμό της συγκαλυμμένηςυπέρτασης. Παρά τις μεθοδολογικές διαφορές, διαπιστώθηκε σημαντική συμφωνίαμεταξύ της ΑΠ στο σπίτι και 24ωρης ΑΠ στον προσδιορισμό της πρωινής πίεσης καιτη διάγνωση της πρωινής υπέρτασης.
Background: Several studies with relatively small size, different design andendpoints have investigated the diagnostic ability of home blood pressure (HBP)monitoring. The objective of this study was to investigate the usefulness of HBPcompared to ambulatory monitoring (ABP) in diagnosing sustained hypertension,white coat phenomenon (WCP) and masked hypertension (MH) in a large sample ofuntreated and treated subjects using a blood pressure (BP) monitoring protocolaccording to current guidelines. The diagnostic ability of HBP was also tested insubjects with resistant hypertension (RH), whereas morning hypertension detectedby HBP or ABP, a novel field in hypertension was also investigated.Method: A total of 613 subjects attending a hypertension clinic (mean age 53±12.4[SD] years, men 57%, untreated 59%) had measurements of clinic BP (3 visits,triplicate measurements per visit), HBP (6 days, duplicate morning and eveningmeasurements) and awake ABP (20 min intervals) within 6 weeks. Among subjectson stable treatment with ≥3 antihypertensive drugs, clinic RH was defined aselevated clinic BP and true RH as elevated awake ABP. The diagnostic value of HBPwas assessed by taking ABP as reference method. Threshold for hypertensiondiagnosis was ≥135/85 mmHg for HBP and awake ABP and ≥140/90 mmHg for clinicBP. Morning HBP (6 days, duplicate morning readings) was compared with mοrningABP (first 1, 2 or 3 h after arising). Morning hypertensives' were defined asindividuals with morning HBP or ABP ≥135/85 mmHg.Results: Sustained hypertension was diagnosed in 50% of the participants by ABPand HBP (agreement 89%, kappa 0.79), WCP in 14% and 15% respectively(agreement 89%, kappa 0.56) and MH in 16% and 15% (agreement 88%, kappa0.52). The sensitivity, specificity, positive and negative predictive value of HBP indetecting sustained hypertension were 90%, 89%, 89% and 90% respectively, WCP61%, 94%, 64% and 94% and MH 60%, 93%, 60% and 93%. These findings did notchange when treated or untreated subjects were analysed separately. Among 73subjects on ≥3 antihypertensive drugs, 44 (60%) had clinic RH and 40 (55%) trueRH. There was agreement between ABP and HBP in diagnosing clinic RH in 82% ofthe cases (kappa 0.59). Regarding the diagnosis of true RH, there was agreementbetween ABP and HBP in 74% of the cases (kappa 0.46).The sensitivity, specificityand positive and negative predictive values of HBP in detecting clinic RH were 93%, 63% and 81% and 83%, respectively and true RH were 90%, 55% and 71% and82%, respectively. Morning ABP (2 h) was the closest to morning HBP (meandifference 0.4±14.0/1.2±8.6 mmHg, p=NS/<0.01, systolic/diastolic) and was stronglycorrelated with morning ABP (r=0.60/0.68, p< 0.001). There was moderateagreement between morning HBP and morning ABP in detecting morninghypertensives (agreement 72%, kappa 0.44, for systolic BP and 75%, kappa 0.51, fordiastolic). These findings did not change when morning ABP of 1 or 3 h after arisingwere used.Conclusions: HBP appears to be a reliable alternative to ABP in the diagnosis ofhypertension and the detection of WCP and MH in both untreated and treatedsubjects. HBP retains the same diagnostic ability in patients with RH and mighttherefore, be a useful tool in both uncontrolled and controlled subjects on tripletherapy to detect the WCP and also masked RH. Despite their methodologicaldifferences, there seems to be considerable similarity between morning HBP andmorning ABP, suggesting that these methods are interchangeable for theassessment of morning hypertension.
