The acquisition of telicity in the native language
Η κατάκτηση της τελικότητας στη μητρική γλώσσα
Καλτσά, Μαρία
Kaltsa, Maria
The aims of the present thesis are to review the linguistic area of aspect and telicity and to investigate the acquisition of telicity in Greek. Telicity lies at the syntax-discourse interface and it is compositionally determined by the aspectual class of the verb, morphological aspect and the presence/absence of object and particles. Aspect in Greek is a grammaticalized, interpretable feature interacting with argument structure and interpretation and is morphologically expressed in a binary way, namely perfective and imperfective. For the purposes of our research, we assumed that the mapping between syntax and arguments is mediated by grammatical aspect and we adopted an endpoint approach to telicity. According to the endpoint account, a sentence is interpreted as telic if the event is represented as having an endpoint beyond which the event cannot continue. The structures, we examined, include a specific object or goal as possible manifestations of an endpoint. The endpoint’s visibility was established within the sentence through grammatical means; that is the perfective marking of the verb makes visible the endpoint of the event, while the imperfective marking of the verb does not make visible the endpoint of the event. The thesis explores both the comprehension and expression of telicity through acquisition data on activity and motion constructions. The research questions concern (a) the development of the interaction between the verb’s aspectual marking (perfective vs. imperfective) and the presence of a complement both being used to mark telicity compositionally in adult language, and (b) the developmental difference between activities and motion verbs in the comprehension and expression of telicity (DP vs. PP complements). In the comprehension study, we tested 150 Greek-speaking monolingual children aged 5 to 8 (three age groups) and in the production study 250 children aged 5 to 10 (five age groups). 40 adults also conducted both experiments for control purposes. Due to telicity’s interface status, we expected a delay in acquisition, with grammatical aspect appearing early in development whereas telic/atelic interpretations turning adult-like quite late. We further hypothesized that the expression of telicity will be particularly problematic for motion verb constructions for our youngest participants. The results confirmed these predictions.
Στόχος της διδακτορικής διατριβής είναι η περιγραφή της τελικότητας στην Ελληνική καθώς και της διαδικασίας κατάκτησής της στη μητρική γλώσσα. Ο όρος τελικότητα προέρχεται από τον Αριστοτελικό όρο τέλος που αναφέρεται στην ολοκλήρωση μιας ενέργειας. Η τελικότητα κωδικοποιείται εν μέρει ή πλήρως σε κάθε γλωσσική έκφραση μέσω της ρηματικής όψης, του ρηματικού ποιού ενεργείας και των συμπληρωμάτων του ρήματος. Ο συνδυασμός αυτών των χαρακτηριστικών στο διεπίπεδο σύνταξης/πραγματολογίας δίνει την τελική ή μη τελική ερμηνεία της πρότασης. Η καταγραφή και ανάλυση των συντακτικών και πραγματολογικών χαρακτηριστικών της τελικότητας έγινε μέσω της εξέτασης της σχέσης ρημάτων που εκφράζουν δραστηριότητα με τα ορίσματά τους (π.χ. γράφω, τρέχω) και του επιμερισμού των δομικών και των πραγματολογικών λειτουργιών που συνηγορούν στην έκφραση της τελικότητας. Συγκεκριμένα, η ρηματική όψη αντιμετωπίστηκε ως ένα γραμματικοποιημένο, (σημασιολογικά) ερμηνεύσιμο χαρακτηριστικό στα ρήματα κίνησης στην Ελληνική ενώ για την τελικότητα υιοθετήσαμε την άποψη ότι προϋποθέτει την συνάρτηση γραμματικών, μορφολογικών, θεματικών και εννοιολογικών χαρακτηριστικών και επομένως εμφανίζεται στο διεπίπεδο σύνταξης-πραγματολογίας. Στην πειραματική έρευνα εξετάστηκαν τρεις κατηγορίες ρημάτων που εκφράζουν ‘δραστηριότητα’: α) ρήματα με ένα όρισμα: ανεργαστικά και αναιτιατικά, β) μεταβατικά ρήματα με συμπλήρωμα ονοματική φράση και γ) ρήματα κίνησης με συμπλήρωμα προθετική φράση. Έξι ρήματα από κάθε κατηγορία εξετάστηκαν σε δύο συνθήκες με μεταβλητή τη ρηματική τους όψη [+/- συνοπτικό]. Οι προτάσεις με τελική ερμηνεία παρουσιάστηκαν με ένα εμφανές καταληκτικό σημείο για τη δραστηριότητα και οι προτάσεις με μη τελική ερμηνεία χωρίς το καταληκτικό σημείο. Στο πείραμα κατανόησης συμμετείχαν 150 παιδιά και 40 ενήλικες και στο πείραμα παραγωγής 250 παιδιά και 40 ενήλικες. Τα κύρια ερευνητικά ερωτήματα αφορούσαν την ανάπτυξη της σύνδεσης της ρηματικής όψης με την τελικότητα και τις αναπτυξιακές διαφορές μεταξύ μεταβατικών ρημάτων με συμπλήρωμα ονοματική φράση και ρημάτων κίνησης με συμπλήρωμα προθετική φράση. Η υπόθεση εργασίας σύμφωνα με την οποία η τελικότητα είναι χαρακτηριστικό του διεπιπέδου σύνταξης/πραγματολογίας και ως εκ τούτου προϋποθέτει την ανάπτυξη και των δύο γνωστικών πεδίων επιβεβαιώθηκε από τα αποτελέσματα.
