Climate change is today one of the greatest challenges of the global community. Further economic growth is often advocated as a solution to any problem of environmental degradation, after an intermediate phase of higher environmental degradation, because of the previous steps of the economic growth. This proposal is embodied in the so‐called Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis, which is based on the original Kutznets thesis concerning income inequality issues. The EKC hypothesis has been tested on various forms of pollution, but the results remain today rather inconclusive. What is more, the EKC hypothesis seems to be rejected when it comes to CO2 emissions, which are considered as a global indicator of environmental degradation. The purpose of this study is to investigate the relationship among a country's economic structure, its energy consumption and its CO2 emissions, using appropriate econometric tools. In addition, the specific relationships among the variables of per capita electricity consumption, per capita CO2 emissions and per capita final consumption expenditure, when an exogenous explanatory variable representing climatic and geographical features enters the system as an exogenous explanatory variable are investigated. The obtained results show that the hypothesis that countries follow a common pattern over time is rejected. The CO2 emissions per capita do not depend unilaterally on changes in per capita income. Contrary, the changes in per capita CO2 emissions depend on the direction of changes in both the variables of per capita energy use and per capita income. In addition, there is a significant influence of climatic and geographic parameters on per capita energy use and on per capita CO2 emissions produced in each country.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σήμερα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της παγκόσμιας κοινότητας. Συχνά, η περεταίρω οικονομική μεγέθυνση παρουσιάζεται ως η λύση για την επίλυση των όποιων προβλημάτων περιβαλλοντικής υποβάθμισης που προκαλούνται από τα πρώτα στάδια της οικονομικής μεγέθυνσης των χωρών. Η πρόταση αυτή ενσωματώνεται στη σκεπτική της Περιβαλλοντικής Καμπύλης Kuznets (Environmental Kuznets Curve, EKC) η οποία βασίζεται στην πρωτότυπη εισήγηση του Kuznets για την εισοδηματική ανισότητα. Η υπόθεση EKC διερευνάται εμπειρικά για πολλές μορφές περιβαλλοντικής υποβάθμισης χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνεται ή να απορρίπτεται επαρκώς. Πολύ περισσότερο, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται στη περίπτωση των εκπομπών CO2 καθώς οι τελευταίες αποτελούν έναν παγκόσμιο δείκτη περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι η ιστορική διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της οικονομικής δομής μιας χώρας, της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών CO2 με τη χρήση κατάλληλων οικονομετρικών μεθόδων. Περεταίρω, διερευνάται η ειδική σχέση μεταξύ της κατά κεφαλή κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, των κατά κεφαλή εκπομπών CO2 και των κατά κεφαλή δαπανών τελικής κατανάλωσης, όταν στο σύστημα υπεισέρχεται ως εξωγενής ερμηνευτική μεταβλητή μία παράμετρος που αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα κλιματικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων συμπεραίνουμε ότι δεν υφίσταται ένα κοινό πρότυπο σχέσης για όλες τις χώρες, ενώ οι κατά κεφαλή εκπομπές CO2 δεν εξαρτώνται μονομερώς από τις μεταβολές του κατά κεφαλή εισοδήματος. Αντιθέτως, οι μεταβολές των κατά κεφαλή εκπομπών CO2 εξαρτώνται από την κατεύθυνση των μεταβολών τόσο της κατά κεφαλή ενεργειακής χρήσης, όσο και του κατά κεφαλή εισοδήματος. Περεταίρω η επίδραση των κλιματικών και γεωγραφικών παραμέτρων είναι σημαντική στη χρήση της ενέργειας και των εκπομπών CO2 που παράγονται.
