δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
GEOGRAPHIC STRUCTURE OF THE GENETIC DIFFERENTIATION IN ALBINARIA POPULATIONS FROM THE AEGEAN ARCHIPELAGO REGION
Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ALBINARIA ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Αγιουτάντη, Άννα
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ Η ΕΠΑΚΟΥΛΗΘΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΚΑΤΑΝΟΜΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΧΕΡΣΑΙΟΥ ΜΑΛΑΚΙΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ALBINARIA, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΣΕ ΠΗΚΤΗ ΑΜΥΛΟΥ, ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ 31 ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ALBINARIA, ΓΙΑ 27 ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΣΗΜΑΝΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ 16 ΕΝΖΥΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΠΑΡΕΤΗΡΗΘΗ ΣΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ΜΙΑ ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΟΤΥΠΩΝ,ΣΥΧΝΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΜΜΕΙΞΙΑ (HARDY-WEINBERG), ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΜΟΖΥΓΩΤΩΝ. Ο ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΟΜΟΜΕΙΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ 31 ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΕΙΝΑΙ 0.200. ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΡΕΤΗΡΗΘΗ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΑΛΛΗΛΟΜΟΡΦΩΝ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΟΥ, ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΗ ΜΕ ΤΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ. ΟΙ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ 31 ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΕΚΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΑΝ ΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ. ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΑΝ, ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΠΟΥ ΠΑΡΗΧΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΤΙΜΗΤΗ D2 ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ NEIGHBOR-JOINING. ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΟΙ ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΙΔΟΥΣ.
IN THIS THESIS WE HAVE DESCRIBED THE GEOGRAPHIC DISTRIBUTION OF GENETIC FEATURES IN NATURAL POPULATIONS OF THE SPECIES OF THE LAND MOLLUSC BELONGING TO THEGENUS ALBINARIA IN THE AEGEAN ARCHIPELAGO REGION. THIRTY ONE POPULATIONS BELONGING TO 15 DIFFERENT SPECIES OF THE GENUS WERE STUDIED FOR 27 ELECTROPHORETICALLY DETECTED GENETIC MARKERS. IT WAS FOUND THAT GENOTYPE FREQUENCIES DEPARTED FROM PANMIXIA IN THE DIRECTION OF AN INCREASED FREQUENCY OF HOMOZYGOTES. THE MEAN INBREEDING COEFFICIENT IS EQUAL TO 0.200, BUT THERE IS HETEROGENITY FOR IT AMONG POPULATIONS. THE EFFECTIVE NUMBER OF ALLELES, A MEASURE OF GENETIC POLYMORPHISM, DECLINED FROM SOUTHERN TO NORTHERN POPULATIONS. THE GENETIC DISTANCES BETWEEN POPULATIONS WERE ESTIMATED AND TREES WERE CONSTRUCTED. THE BESTTREE IS CONSTRUCTED WHEN THE GENETIC DISTANCE D2 IS USED AND BY THE NEIGHBORJOINING METHOD. THIS TREE IS IN GOOD AGREEMENT WITH GEOGRAPHY AND THE CLASSICAL TAXONOMY OF THE GENUS.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
