AIM: Adiponectin, an adipose tissue derived hormone with insulin-sensitizing effects, has been inversely associated to several hormonally-dependent malignancies. Prostate cancer is associated with low levels of adiponectin which have been proposed as an independent risk factor for this malignancy. Aim of the current study was to examine whether hypoadiponectinemia in prostate is associated with to insulin resistance. Experimental design: Plasma samples and covariate data in the context of a case-control study of 300 Greek men were evaluated including 75 prostate cancer patients, 75 patients with benign prostatic hyperplasia (BPH), and 150 age-matched healthy controls. Results: Prostate cancer patients had significantly lower plasma adiponectin levels compared to the other two groups i.e. BPH patients and healthy controls (7.4±5ng/ml versus 11.5±6.4ng/ml and 12.8±8ng/ml, respectively). On the other hand, no statistically significant differences were found between prostate cancer patients and the other two groups for both HOMA-IR and QUICKI (p-value= 0.551). As expected, in all three groups, the levels of adiponectin correlated negatively with HOMA-IR (rho=-0.214, p-value=0.006), QUICKI (rho=0.214, p-value=0.006) and insulin levels (rho=0.942, p-value<0.001). Conclusion: In spite to what would have been expected from the relevant literature, our data suggest that the hypoadiponectinemia in prostatic cancer does not appear to be associated to insulin resistance.
Συμπέρασμα: Παρά τα όρια του σχεδιασμού της μελέτης μας, η πρώτη παγκοσμίως μελέτη στην οποία γίνεται σύγκριση των επιπέδων αδιπονεκτίνης και των παραμέτρων της ινσουλινοαντοχής σε ένα επαρκές δείγμα ασθενών με καρκίνο του προστάτη, σε μια προσπάθεια να γίνει διάκριση μεταξύ της απευθείας per se δράση της αδιπονεκτίνης στον καρκίνο του προστάτη, σε σύγκριση με την καλά μέχρι τώρα μελετηθείσα δράση μέσω οδών ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Η επίπτωση της αδιπονεκτίνης σε καρκινικούς ασθενείς έχει ήδη τεκμηριωθεί από την ομάδα μας και άλλες ομάδες. Παρ 'όλα αυτά, αυτή είναι η πρώτη άμεση απόπειρα ποτέ να απομονώσει την αδιπονεκτίνη από την ευαισθησία στην ινσουλίνη και η πρώτη έμμεση απόδειξη ότι η αδιπονεκτίνη μπορεί να ενεργεί per se στην παθογένεση του καρκίνου μέσω μιας από τις ανωτέρω οδούς, αλλά όχι εκείνη της αντίστασης στην ινσουλίνη. Αν περαιτέρω μελέτες σε άλλες κακοήθειες δείχνουν τα ίδια αποτελέσματα, αυτό θα ενισχύσει μια τέτοια συσχέτιση. Εν ολίγοις, δείξαμε ότι υψηλότερες συγκεντρώσεις αντιπονεκτίνης στο πλάσμα που σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη σε αυτόν τον πληθυσμό των Ελλήνων ανδρών και ότι όλες οι συσχετίσεις υπάρχουν ανεξάρτητα από το μονοπάτι της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, η οποία μέχρι στιγμής έχει προταθεί να είναι η κύρια συνέπεια της αντιπονεκτίνης στην καρκινογένεση. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η αδιπονεκτίνη μπορεί να εμπλέκεται στην ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη per se.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
