Οι φυλετικές ορμόνες επηρεάζουν τη βιολογική συμπεριφορά του μελανώματος. Μετά την ανακάλυψη των οιστρογονικών υποδοχέων (ER) και ιδίως του υποδοχέα βήτα, η άποψη πως τα μελανώματα εκφράζουν χαμηλές συγκεντρώσεις ER αναθεωρήθηκε. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει το βαθμό έκφρασης των ER στο πρωτοπαθές μελάνωμα αλλά και στο λεμφαδένα φρουρό αυτού που παριστά ένα σημαντικό σταθμό στη μεταστατική διαδικασία και να εκτιμήσει πιθανή συσχέτιση με την πρόγνωση και τη συνολική επιβίωση.Μέθοδος. Πραγματοποιήθηκε ανάλυση δεδομένων 60 ασθενών, μέσης ηλικίας 54,4 ± 14,5 ετών, με διάγνωση μελανώματος κατά την περίοδο 2001-2012. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε βιοψία λεμφαδένα φρουρού, μετά την αναγνώρισή του με ραδιοϊσοτοπική λεμφαγγειογραφία. Εάν η ιστοπαθολογική εξέταση αναδείκνυε διήθηση του λεμφαδένα από το νεόπλασμα, διενεργείτο συμπληρωματικός λεμφαδενικός καθαρισμός, σε δεύτερο χρόνο. Με ανοσοϊστοχημική μέθοδο εκτιμήθηκε η έκφραση των οιστρογονικών υποδοχέων (ERα και ERβ) σε όλες τις δυνατές περιπτώσεις.Αποτελέσματα. Η έκφραση του ERα ήταν εξαιρετικά ασθενής, αναδεικνύοντας τον ERβ σαν τον επικρατούντα οιστρογονικό υποδοχέα, τόσο στον πρωτοπαθή όγκο, όσο και στο λεμφαδένα φρουρό. H εντονότερη ανοσοέκφραση του Μέθοδος. Πραγματοποιήθηκε ανάλυση δεδομένων 60 ασθενών, μέσης ηλικίας 54,4 ± 14,5 ετών, με διάγνωση μελανώματος κατά την περίοδο 2001-2012. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε βιοψία λεμφαδένα φρουρού, μετά την αναγνώρισή του με ραδιοϊσοτοπική λεμφαγγειογραφία. Εάν η ιστοπαθολογική εξέταση αναδείκνυε διήθηση του λεμφαδένα από το νεόπλασμα, διενεργείτο συμπληρωματικός λεμφαδενικός καθαρισμός, σε δεύτερο χρόνο. Με ανοσοϊστοχημική μέθοδο εκτιμήθηκε η έκφραση των οιστρογονικών υποδοχέων (ERα και ERβ) σε όλες τις δυνατές περιπτώσεις.Αποτελέσματα. Η έκφραση του ERα ήταν εξαιρετικά ασθενής, αναδεικνύοντας τον ERβ σαν τον επικρατούντα οιστρογονικό υποδοχέα, τόσο στον πρωτοπαθή όγκο, όσο και στο λεμφαδένα φρουρό. H εντονότερη ανοσοέκφραση του ERβ καταδείχθηκε σε λεπτά, λιγότερο διηθητικά μελανώματα.με αρνητικούς λεμφαδένες φρουρούς. Επιπρόσθετα, η έκφραση του ERβ στον πρωτοπαθή όγκο σχετιζόταν σαφώς με το κυτταρικό μικροπεριβάλλον του, πιθανά επηρεάζοντας τη λεμφογενή διασπορά.Συμπέρασμα. Τα επίπεδα έκφρασης του ERβ είναι ελαττωμένα σταθερά σε επιθετικά μελανώματα, μεγάλου πάχους με μεταστατική νόσο στο λεμφαδένα φρουρό. Η αξιολόγησή τους υποδεικνύει έναν πιθανό δείκτη του μεταστατικού δυναμικού των μελανωμάτων και κατ’ επέκταση της πρόγνωσης της νόσου.
Background: Steroid hormones seem to affect the biological behavior of melanoma. Prior to the discovery of estrogen receptor beta (ERb), melano-mas were considered to contain low estrogen receptor concentrations. Fur-thermore, no studies have examined the role of estrogen receptor expression in sentinel lymph nodes (SLNs) of melanomas. The purpose of this study was to investigate the immunoexpression of estrogen receptors in malignant mel-anomas and SLNs and to examine any possible association with prognosis and overall survival.Patients and methods: A retrospective analysis of prospectively collected data was conducted during a 12-year period (2001-2012). Sixty patients with mean age of 54.4 ± 14.5 years old diagnosed with melanomas after excision biopsy of pre-existing melanocytic lesions, were included in the study. All pa-tients underwent wide excision of the primary tumor and SLN identification. Therapeutic lymph node dissection was conducted in cases where the final pathological report was indicative of SLN tumor invasion. Determination of es-trogen receptor alpha (ERa) and beta (ERb) status by immunohistochemistry on tumor and nodal paraffin blocks was performed in all feasible cases.Results: ERb but not ERa was the predominant estrogen receptor found in all primary tumors and SLNs examined. The most intense ERb immunostaining was seen in negative SLNs associated with thinner, less invading melanomas. ERb expression in the primary tumor seems to correlate with the cellular mi-croenvironment, possibly altering the process of SLN invasion.Conclusions: ERb expression is down-regulated in aggressive melanomas with sentinel nodal disease, suggesting its possible usefulness as a surrogate marker for metastatic potential and prognosis in malignant melanoma.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
