Από τις πολιτικές κατά της φτώχειας προς ένα ανθρώπινο δικαίωμα στη μη φτώχεια

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



From policies against poverty to a human right not to be poor
Από τις πολιτικές κατά της φτώχειας προς ένα ανθρώπινο δικαίωμα στη μη φτώχεια

Papandreou, Marios
Παπανδρέου, Μάριος

PhD Thesis

2016


This thesis approaches poverty from a legal viewpoint, more specifically from the perspective of human rights. The fact that poverty is a violation of most human rights has been reiterated in numerous documents and studies, and the impact of poverty on the enjoyment of human rights has been explored extensively. The main question this thesis aims to answer is whether or not at this time it is possible to shift from the idea of poverty being a violation of various human rights to the idea of a distinct new right, the right not to be poor. It is examined whether or not those mainly responsible for dealing with poverty at a global and domestic level, namely international organisations and national states, have slowly but clearly moved from perceiving poverty as a violation of a number of rights to recognising the right not to be poor. It is illustrated how international organisations and national states very often decide on and implement policies, adopt legislation or create case-law, based on a firm belief that people have the right not to be poor. The thesis also attempts to elucidate the nature of the said right, its sources and foundations, and its implementation at the national and international level.
Η παρούσα διατριβή επιλέγει να εξετάσει τη φτώχεια από νομική σκοπιά, και ειδικότερα υπό το πρίσμα της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Εκκινώντας από την παραδοχή ότι η φτώχεια είναι παραβίαση πολλών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ότι η αντιμετώπισή της μπορεί και πρέπει να δρομολογηθεί εντός του πλαισίου προώθησης και προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η διατριβή θέτει ως στόχο να απαντήσει στο εξής κεντρικό ερώτημα: μπορούμε πλέον να μιλούμε για τη μετάβαση από τις πολιτικές κατά της φτώχειας, από το πλήθος των εθνικών και διεθνών δεσμεύσεων, στρατηγικών, κατευθύνσεων, εξαγγελιών και προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της φτώχειας, στην εποχή όχι απλά της αναγνώρισης ότι η φτώχεια αποτελεί παραβίαση πολλών διαφορετικών δικαιωμάτων αλλά επιπλέον ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στη μη φτώχεια, ή αλλιώς το δικαίωμα προστασίας από τη φτώχεια, ένα δικαίωμα που όχι μόνο συνδυάζει και συναρμόζει, αλλά επιπλέον ανανοηματοδοτεί, τα επιμέρους δικαιώματα που το απαρτίζουν;

Κοινωνικές Επιστήμες ➨ Νομική Επιστήμη

Law
European Social Charter
World Bank
United Nations
Council of Europe
private and family life
Φτώχεια
Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών
Διεθνής οργάνωση εργασίας
Charter of Fundamental Rights of the European Union
Κοινωνικός αποκλεισμός
Social exclusion
Ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου
Εquality and non-discrimination
Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης
right to life
Αccess to justice
Welfare state
Κράτος πρόνοιας
ισότητα και μη διάκριση
International Labour Organisation
ιδιωτική και οικογενειακή ζωή
European convention on human rights
Νομική Επιστήμη
Poverty
Social Sciences
δικαίωμα στη ζωή
Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ευρωπαϊκή Ένωση
International Monetary Fund
Παγκόσμια Τράπεζα
Στέγαση
Housing
Διεθνές Νομισματικό Tαμείο
Human rights
Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων
πρόσβαση στη δικαιοσύνη
European Union
Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
European Committee on Social Rights
Κοινωνικές Επιστήμες
European court of human rights
Ανθρώπινα δικαιώματα
Συμβούλιο της Ευρώπης

Αγγλική γλώσσα

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)
Aristotle University Of Thessaloniki (AUTH)

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Σχολή Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Τμήμα Νομικής. Τομέας Διεθνών Σπουδών




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.