ABSTRACTThis research studies interfamily relationships and the psycho-emotional development of children, born after IVF treatment. The key objectives of the study were:To study the psychological and emotional profile of IVF adolescents and compare them with matched adolescents, born after spontaneous conception (SC). How the children see themselves, how their parents do and how their teachers.To investigate the dynamics of the family, after IVF treatment.To describe the relationship and the parent-child bonding, during adolescence and whether there are any differences because of the way of conception.To detect stress levels during the exercise of parental function.To define whether IVF parents have revealed or not, the "secret" of conception, to their children.To suggest future interventions, in regard to parenthood preparation of infertile couples who wish to become parents.The sample consisted of 50 couples who had enrolled and successfully completed (by the birth of a child) a fertility treatment program in the IVF unit, between 1996-2000.Questionnaires and semi-structured, face - to-face interviews with the IVF parents were used as research tools. The findings of this study indicate that all mean scores of adolescents’ born after IVF as well as the control group (spontaneous conception), were found to be within normal range, which means an overall favorable behavioral and emotional functioning in both groups. The study findings confirm a growing body of research regarding the overall positive adjustment and functioning, of families created through IVF, during adolescence.
ΠΕΡΙΛΗΨΗH έρευνα αυτή μελετά τις ενδοοικογενειακές σχέσεις και την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη παιδιών, που γεννήθηκαν μετά από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και συγκεκριμένα μετά από θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF). Οι αντικειμενικοί σκοποί της μελέτης ήταν:Να μελετηθεί το ψυχοσυναισθηματικό προφίλ εφήβων, που γεννήθηκαν μετά από θεραπεία (IVF) και να συγκριθεί με αντίστοιχους εφήβους αυτόματης σύλληψης (SC). Πως βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους, πως τους βλέπουν οι γονείς τους και πως οι δάσκαλοί τους.Να διερευνηθεί η δυναμική της οικογένειας, που προήλθε μετά από θεραπεία (IVF).Να περιγραφούν η σχέση και ο δεσμός γονέα-παιδιού, όταν αυτό βρίσκεται στην εφηβεία και αν υπάρχουν διαφορές, λόγω του τρόπου σύλληψης του.Να ανιχνευθούν επίπεδα στρες, κατά την άσκησης της γονεϊκής λειτουργίας.Να διαπιστωθεί κατά πόσο έχουν αποκαλύψει οι γονείς εφήβων IVF, το «μυστικό» του τρόπου σύλληψης στα παιδιά τους.Να προταθούν μελλοντικές παρεμβάσεις σε ό,τι αφορά την προετοιμασία των υπογόνιμων ζευγαριών που επιθυμούν να γίνουν γονείς.Πενήντα ζευγάρια, που εντάχθηκαν και ολοκλήρωσαν επιτυχώς, με την απόκτηση παιδιού, πρόγραμμα θεραπείας IVF, το διάστημα 1996-2000. Οι συμμετέχοντες, συγκρίθηκαν με 50 ζευγάρια και τα παιδιά τους, που γεννήθηκαν αυτόματα, το ίδιο χρονικό διάστημα. Κατά τη διατριβή αυτή χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια και ημι δομημένες , πρόσωπο - με-πρόσωπο, συνεντεύξεις με τους γονείς (IVF). Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι, όλες οι μέσες τιμές στις βαθμολογίες των παιδιών που γεννήθηκαν μετά από (IVF) και της ομάδας ελέγχου αυτόματης σύλληψης, βρέθηκαν εντός των φυσιολογικών ορίων, που σημαίνει μια συνολικά ευνοϊκή συμπεριφορική και συναισθηματική λειτουργία και στις δυο ομάδες. Τα ευρήματα αυτά, επιβεβαιώνουν έναν όγκο ερευνητικών μελετών, σχετικά με τη συνολική θετική προσαρμογή και λειτουργία, των οικογενειών από εξωσωματική γονιμοποίηση, κατά την εφηβεία.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
