ObjectiveThe aim of the study was to evaluate the effect of Infliximab on intestinal anastomosis healing. Methods Fifty six wistar rats were divided into 4 groups: (a) 20 rats were subjected to excision of part of the terminal ileum followed by anastomosis which was evaluated on the 3rd or 7th postoperative day; (b) 20 rats received Infliximab and thereafter, the same surgical protocol as group (a) was followed; (c) 8 rats received Infliximab and served as relative control group; and (d) 8 served as absolute control group. Bursting pressure was used for testing intestinal healing. Additionally, the anastomoses were examined macroscopically, histologically and immunohistochemically for TGFb1, MMP1, MMP2 and Collagen V. The results were confirmed by Western blot analysis. Results: There were no significant differences in bursting pressures and septic intra-abdominal events among non-Infliximab (a) and Infliximab-treated (b) groups. Infliximab-treated (b) group showed mild to moderate inflammation, whereas the non-Infliximab (a) group exhibited severe inflammation. Expression of TGFb1, MMP2 and collagen V was significantly higher in the Infliximab-treated (b) group.ConclusionInfliximab seems to influence intestinal healing in terms of less inflammatory activity and higher tissue remodeling activity.
Σκοπός της μελέτης είναι να διερευνηθεί εάν η χορήγηση infliximab επηρεάζει την ικανότητα εντερικής επούλωσης. Μέθοδος 4 ομάδες αρουραίων: (α) 20 αρουραίοι υποβλήθηκαν σε εκτομή τμήματος εντέρου και αναστόμωση. Την 3η ή 7η μετεγχειρητική ημέρα ελήφθη βιοψία η οποία περιελάμβανε την αναστόμωση. (β) 20 αρουραίοι έλαβαν προεγχειρητικά Infliximab. Στη συνέχεια ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία με την ομάδα(α).(γ) 8 αρουραίοι έλαβαν Infliximab, δεν χειρουργήθηκαν. (δ) 8 αρουραίοι: ομάδα απόλυτου ελέγχου Έλεγχος της αναστόμωσης: (Ι) Μακροσκοπικός έλεγχος σηπτικών επιπλοκών.(ΙΙ) Υπολογισμός πίεσης διάσπασης. (ΙΙΙ) Παθολογοανατομική αξιολόγηση με χρώση αιματοξυλίνης-ηωσίνης. (IV) Aνοσοϊστοχημική αξιολόγηση της έκφρασης των TGFβ1, MMP1, MMP2 και collagen V Αποτελέσματα (Ι) Μη σημαντική διαφορά στην εμφάνιση σηπτικών επιπλοκών μεταξύ της ομάδας (α) και (β) τόσο την 3η (5/9 vs 3/9, p=0,34) όσο και την 7η μετεγχειρητική ημέρα. (ΙΙ) Μη σημαντική διαφορά στη μέση πίεση διάσπασης μεταξύ της ομάδας (α) και (β) τόσο την 3η(6,8 vs 37,25, p=0,41) όσο και την 7η μετεγχειρητική ημέρα (104,2 vs 89,8, p=0,42). (ΙΙΙ) Στα ζώα που έλαβαν IFX παρατηρήθηκε ηπιότερη φλεγμονή (IV) Υψηλότερη έκφραση MMP2(p<0,05), TGF-β1 (p<0,01) και collagen V (p<0,05) στην ομάδα που έλαβε IFX. Συμπεράσματα: Η προ-εγχειρητική χορήγηση ΙFX φαίνεται να οδηγεί σε ενεργή διαδικασία σύνθεσης κολλαγόνου και ιστική αναδιοργάνωση.
Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ)
