Investment incentives are measurable economic benefits provided by governments to attract investment, particularly in developing countries. In Greece investment incentives are provided mainly through the Development Law and on a smaller scale through the European Community Support Frameworks.The present study attempts to assess the impact of investment incentives. Firstly a reference is made to the impact of tax policy on economic growth, at a macroeconomic level, analyzing data from OECD member countries. At a second level, the study examines the impact of investment incentives on corporate financial results, in companies operating in the region of Thrace, Greece. In order to accomplish this evaluation, econometric models are used, to compare financial ratios between companies that joint Development Law 1892/1990, with companies that have not been benefited.The findings indicate that the geographical position affects the firm's submission or not at the Development Law. Moreover some indicators of companies that have benefited appear to be improved from the submission in the Development Law. However, the majority of the indicators examined, show no differences between the two groups of companies, creating doubts about the effectiveness of the investment incentives.
Τα επενδυτικά κίνητρα είναι μετρήσιμα οικονομικά οφέλη που παρέχουν οι κυβερνήσεις για την προσέλκυση επενδύσεων, κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες. Στην Ελλάδα τα επενδυτικά κίνητρα παρέχονται κυρίως μέσω των Αναπτυξιακών Νόμων και σε μικρότερη κλίμακα μέσω των Ευρωπαϊκών Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης.Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των επενδυτικών κινήτρων. Αρχικά πραγματοποιείται αναφορά στην επίδραση της φορολογικής πολιτικής στην οικονομική ανάπτυξη, σε μακροοικονομικό επίπεδο, αναλύοντας δεδομένα που προέρχονται από χώρες μέλη του ΟΟΣΑ. Κατόπιν εξετάζονται οι επιπτώσεις των επενδυτικών και πως αυτές αποτυπώνονται στα εταιρικά οικονομικά αποτελέσματα σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Θράκης. Για το λόγο αυτό πραγματοποιείται, σε μικροοικονομικό επίπεδο, με τη χρήση οικονομετρικών μοντέλων, σύγκριση των οικονομικών στοιχείων εταιρειών που έχουν υπαχθεί στον Αναπτυξιακό Νόμο 1892/1990, με εταιρείες που δεν έχουν υπαχθεί.Τα συμπεράσματα καταδεικνύουν πως η γεωγραφική θέση και συγκεκριμένα ο Νομός επηρεάζει την υπαγωγή της επιχείρησης ή όχι στο Αναπτυξιακό Νόμο. Επίσης ορισμένοι δείκτες των εταιρειών που έχουν υπαχθεί εμφανίζονται βελτιωμένοι. Εντύπωση όμως προκαλεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δεικτών που εξετάζονται δεν παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις δυο ομάδες των εταιρειών, δημιουργώντας αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των επενδυτικών κινήτρων.