Microparticles are membrane-derived vesicles, released in response to cell activation or apoptosis. They demonstrate procoagulant activity (PA) and are involved in the pathogenesis of vascular complications in pregnancy. This case-control study aimed to compare the PA of microparticles between IUGR and uncomplicated pregnancies. Methods. Thirty-five IUGR pregnancies [asymmetrical (IUGRa), n=15; symmetrical (IUGRs), n = 20] and 35 uncomplicated pregnancies (controls) between 26 and 37 weeks, from a tertiary care hospital were included in the study. All fetuses had normal anatomy scans. History-taking, clinical examination, biochemical and ultrasonographic examinations were performed in all pregnant women. Microparticle PA was assessed by the Zymuphen MP-Activity Kit (Hyphen BioMed, France). The reference range was ≤5 nanomolar of equivalent phosphatidylserine (eq nM PS) and the detection threshold 0.05 Eq nM PS. A Receiver Operating Characteristic (ROC) curve was constructed to analyse the accuracy of microparticle PA to discriminate IUGR and uncomplicated pregnancies. A stepwise multiple linear regression model was constructed to predict the value of PA based on a series of predictive factors. Results. IUGR pregnancies had higher microparticle PA compared with controls (p<0.001). Both IUGR groups (IUGRa and IUGRs) showed higher PA compared with controls (p<0.001). No difference was detected between IUGRa and IUGRs (p=0.069). The multiple linear regression model explained 82.9% of the variability of the microparticle PA. CRP: C-reactive protein (mg/ml), AERDV: absent or reversed end-diastolic volume, SGOT: serum glutamic oxaloacetic transaminase (IU/ml)Conclusions Microparticles may be involved in IUGR, as pregnancies complicated with IUGR have higher microparticle PA compared with uncomplicated pregnancies.
Τα μικροσωμάτια είναι μεμβρανικής-προέλευσης κυστίδια, που απελευθερώνονται μετά από κυτταρική διέγερση ή απόπτωση. Επιδεικνύουν προπηκτική δραστηριότητα (ΠΔΜ) και εμπλέκονται στην παθογένεση των αγγειακού υπόβαθρου επιπλοκών της κύησης. Αυτή η μελέτη ελέγχου περιπτώσεων συγκρίνει την προπηκτική δραστηριότητα των μικροσωματίων μεταξύ των εγκύων γυναικών με IUGR κυήσεις και των φυσιολογικών κυήσεων. ΜέθοδοιΤριάντα πέντε IUGR κυήσεις [ασύμμετρου τύπου (IUGRa), n=15; συμμετρικού (IUGRs), n=20] και 35 φυσιολογικές κυήσεις (μάρτυρες) μεταξύ 26 και 37 εβδομάδων, από τριτοβάθμιο νοσοκομείο εμπεριέχονται στην μελέτη. Όλα τα έμβρυα είχαν φυσιολογική ανατομία στον υπέρηχο. Λήψη ιστορικού, κλινική, βιοχημική και υπερηχογραφική εξέταση περιλήφθηκαν σε όλες τις έγκυες γυναίκες. Η ΠΔΜ υπολογίστηκε με το Zymuphen MP-Activity Kit (Hyphen BioMed, France). Το εύρος αναφοράς ήταν < 5 νανομοριακής ισοδύναμης φωσφατιδυλσερίνης (eq nM PS) και το όριο ανίχνευσης ήταν 0.05 Eq nM PS. Μια καμπύλη λειτουργικού χαρακτηριστικού δέκτη (ROC) κατασκευάστηκε για να αναλύσει την ακρίβεια της ΠΔΜ και να διακρίνει τις IUGR από τις απλές κυήσεις. Χρησιμοποιήθηκε ένα σταδιακό μοντέλο πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης για την πρόβλεψη της τιμής της ΠΔΜ με βάση μια σειρά προγνωστικών παραγόντων. Αποτελέσματα. Οι IUGR κυήσεις είχαν υψηλότερο ΠΔΜ σε σύγκριση με τους μάρτυρες (p <0,001).Και οι δύο ομάδες IUGR (IUGRa και IUGRs) έδειξαν υψηλότερο ΠΔΜ συγκριτικά με τους μάρτυρες (p <0,001). Δεν διαπιστώθηκε διαφορά μεταξύ IUGRa και IUGRs (p = 0,069).Το μοντέλο πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης εξήγησε το 82,9% της μεταβλητότητας της ΠΔΜ.CRP: C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (mg / ml), ARΕDV: απών ή αναστρέψιμος τελικός διαστολικός όγκος, SGOT: γλουταμινική οξαλοξική τρανσαμινάση ορού (IU / ml). Συμπεράσματα. Τα μικροσωμάτια πιθανώς εμπλέκονται στην IUGR παθολογία καθώς IUGR κυήσεις έχουν υψηλότερη προπηκτική δραστηριότητα μικροσωματιδίων σε σύγκριση με τις μη επιπλεκόμενες κυήσεις.
National Documentation Centre (EKT)
