Η παρούσα διδακτορική διατριβή επιχειρεί να ερευνήσει τις αναφορές στη γεωγραφική περιοχή της Θράκης, όπως αυτές εντοπίζονται στα ταξιδιωτικά κείμενα περιηγητών από το 1300 μέχρι το 1600. Ως γλώσσα των κειμένων έχει επιλεγεί η νεολατινική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιούνταν την περίοδο του Ουμανισμού και της Αναγέννησης. Σκοπός της μελέτης είναι να εξετάσει τη σημασία της Θράκης κατά τη διάρκεια των ιστορικών και πολιτικών εξελίξεων που έλαβαν χώρα την περίοδο αυτή καθώς και να αναδείξει τη σημασία της χρήσης της νεολατινικής γλώσσας, ως γλώσσας γραφής των κειμένων. Συγχρόνως εξετάζονται οι επιμέρους ιστοριογραφικές, μυθολογικές, θρησκευτικές και κοινωνιoλογικές αναφορές που σχετίζονται με τη Θράκη, τις πόλεις και τους πληθυσμούς της. Ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι πόλεις Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Φιλιππούπολη, αλλά και πολυάριθμα ακόμη μέρη τόσο των ακτών του Βοσπόρου, της Θάλασσας του Μαρμαρά και των ακτών του Βορείου Αιγαίου όσο και της ηπειρωτικής χώρας. Ακόμη ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος που αναδεικνύεται η συνύπαρξη και οι σχέσεις ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, όπως και η προσέγγιση των καθολικών περιηγητών. Τέλος, η νεολατινική γλώσσα, χρησιμοποιείται ως κοινή γλώσσα επικοινωνίας ανάμεσα στους πολιτικούς, τους ευγενείς και τους διπλωμάτες των διαφόρων χωρών της Δυτικής Ευρώπης, αποτελώντας συγχρόνως και μια ένδειξη κύρους για τους ομιλητές της. Μελετώνται τα παρακάτω εννέα έργα από οκτώ συγγραφείς: Descriptio Europae Orientalis (Anonymi), Directorium ad Passagium (Guillaume Adam), Liber Insularum Archipelagi (Cristoforo Buondelmonti), Itinerarium (Ciriaco Anconitanus de’ Pizzicolli), Hodoeporicon itineris Constantinopolitani (Paulus Rubigallus Pannonius), De Bosphoro Thracio (Petrus Gyllius), De topographia Constantinopoleos et de illius antiquitatibus (Petrus Gyllius), Hodoeporici Byzantini (Hugo Favolius), Itinera Constantinopolitanum et Amasianum (Ogier Ghiselin De Busbecq). Κάθε έργο εξετάζεται ως ξεχωριστή ενότητα, όπου μελετώνται η ταυτότητα του εκάστοτε συγγραφέα, η δομή του έργου, οι αναφορές στη Θράκη, τα υφολογικά στοιχεία, και παρατίθενται τα συμπεράσματα. Στο τέλος της διατριβής καταγράφονται τα γενικά συμπεράσματα της μελέτης.
The present dissertation attempts to investigate the references to the geographical region of Thrace, as they are found in the travel texts of travelers from 1300 to 1600. Neo-Latin, which was used during the period of Humanism and the Renaissance, has been chosen as the language of the texts. The aim of the study is to examine the importance of Thrace during the historical and political developments that took place during this period and to highlight the importance of the use of the Neo-Latin language as the language of writing texts. At the same time, the individual historiographical, mythological, religious and sociological references relating to Thrace, its cities and populations are examined. The cities of Constantinople, Adrianople, Plovdiv and numerous other places on the Bosphorus, the Marmara Sea and the North Aegean coast as well as on the mainland occupy a special place. Of particular interest is the way in which the coexistence and relations between Christians and Muslims are highlighted, as is the approach of Catholic travellers. Finally, Neo-Latin is used as a common language of communication between politicians, nobles and diplomats of the various countries of Western Europe, and is also a sign of prestige for its speakers. The following nine works by eight authors are studied: Descriptio Europae Orientalis (Anonymi), Directorium ad Passagium (Guillaume Adam), Liber Insularum Archipelagi (Cristoforo Buondelmonti), Itinerarium (Ciriaco Anconitanus de' Pizzicolli), Hodoeporicon itineris Constantinopolitani (Paulus Rubigallus Pannonius), De Bosphoro Thracio (Petrus Gyllius), De topographia Constantinopoleos et de illius antiquitatibus (Petrus Gyllius), Hodoeporici Byzantini (Hugo Favolius), Itinera Constantinopolitanum et Amasianum (Ogier Ghiselin De Busbecq). Each work is examined as a separate section, where the identity of each author, the structure of the work, the references to Thrace, the stylistic elements, and the conclusions are presented. At the end of the thesis, the general conclusions of the study are recorded.
National Documentation Centre (EKT)
