Background: Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is a multifactorial, wide spectrum liver disorder. Small intestinal bacterial overgrowth (SIBO) is characterized by an increase in the number and/or type of colonic bacteria in the upper gastrointestinal tract. SIBO, through energy salvage and induction of inflammation, may be a pathophysiological factor for NAFLD development and progression. Aim/Methods: Patients with histological, biochemical, or radiological diagnosis of any stage of NAFLD (non-alcoholic fatty liver [NAFL], non-alcoholic steatohepatitis [NASH], cirrhosis) underwent upper gastrointestinal endoscopy. Duodenal fluid (2cc) was aspirated from the 3rd–4th part of duodenum into sterile containers. SIBO was defined as ≥ 103 aerobic colony-forming units (CFU)/mL of duodenal aspirate and/or the presence of colonic-type bacteria. Patients without any liver disease undergoing gastroscopy due to gastroesophageal reflux disease (GERD) comprised the healthy control (HC) group. The primary endpoint was to evaluate the prevalence of SIBO in NAFLD patients, while the comparison of SIBO prevalence among NAFLD patients and healthy controls was a secondary endpoint. Results: We enrolled 125 patients (51 NAFL, 27 NASH, 17 cirrhosis, and 30 HC) aged 54 ± 11.9 years. Overall, SIBO was diagnosed in 23/125 (18.4%) patients, with Gram-negative bacteria being the predominant species (19/23; 82.6%). SIBO prevalence was higher in the NAFLD cohort compared to HC (22/95; 23.2% vs. 1/30; 3.3%, p = 0.014). Patients with NASH had higher SIBO prevalence (6/27; 22.2%) compared to NAFL individuals (8/51; 15.7%), but this difference did not reach statistical significance (p = 0.11). Patients with NASH-associated cirrhosis had a higher SIBO prevalence compared to patients with NAFL (8/17; 47.1% vs. 8/51; 15.7%, p = 0.02), while SIBO prevalence between patients with NASH-associated cirrhosis and NASH was not statistically different (8/17; 47.1% vs. 6/27; 22.2%, p = 0.11). Conclusion: The prevalence of SIBO is significantly higher in a cohort of patients with NAFLD compared to healthy controls. Moreover, SIBO is more prevalent in patients with NASH-associated cirrhosis compared to patients with NAFL.
Εισαγωγή: Η Μη-Αλκοολική Λιπώδης Νόσος του Ήπατος (ΜΑΛΝΗ) είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή με ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων. Το σύνδρομο βακτηριακής υπερανάπτυξης του λεπτού εντέρου (ΣΒΥΛΕ) χαρακτηρίζεται από αυξημένο αριθμό ή παρουσία βακτηρίων τύπου παχέος εντέρου στο λεπτό έντερο. Το ΣΒΥΛΕ μέσω της δημιουργίας περίσσειας ενεργειακών αποθεμάτων και πρόκλησης φλεγμονής θα μπορούσε να αποτελέσει έναν παθοφυσιολογικό μηχανισμό για την ανάπτυξη ΜΑΛΝΗ. Σκοπός – Μέθοδος: Ασθενείς με ιστολογική, βιοχημική ή ακτινολογική διάγνωση ΜΑΛΝΗ [Μη-Αλκοολικό Λιπώδες Ήπαρ (ΜΑΛΗ), Μη-Αλκοολική Στεατοηπατίτιδα (ΜΑΣΗ), κίρρωση] υπεβλήθησαν σε γαστροσκόπηση και δωδεκαδακτυλικό υγρό αναρροφήθηκε σε αποστειρωμένες παγίδες. Το ΣΒΥΛΕ ορίστηκε ως ≥103 CFU / ml αναρρόφησης δωδεκαδακτύλου και / ή παρουσία βακτηρίων παχέος εντέρου. Ασθενείς ελεύθεροι ηπατικής νόσου που υπεβλήθησαν σε γαστροσκόπηση λόγω συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου (ΟΕ). Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν ο επιπολασμός του ΣΒΥΛΕ σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ, ενώ η σύγκριση του επιπολασμού του συνδρόμου στα διάφορα στάδια της νόσου αποτέλεσε ένα από τα δευτερογενή καταληκτικά σημεία της μελέτης. Αποτελέσματα: Συμπεριελήφθησαν 125 ασθενείς (51 ΜΑΛΗ, 27 ΜΑΣΗ, 17 κίρρωση και 30 ΟΕ). Η μέση ηλικία ήταν 54 ± 11,9 έτη. ΣΒΥΛΕ διαγνώστηκε σε 23/125 (18.4%) ασθενείς με υπεροχή των Gram,-αρνητικών βακτηρίων (19/23, 82,6%). Ο επιπολασμός του συνδρόμου ήταν μεγαλύτερος στους ασθενείς με ΜΑΛΝΗ σε σύγκριση με την ΟΕ (22/95, 23,2% έναντι 1/30, 3,3%, p = 0,014). Οι ασθενείς με ΜΑΣΗ έπασχαν πιο συχνά από ΣΒΥΛΕ σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΜΑΛΗ (6/27, 22,2% έναντι 8/51, 15,7%) αλλά χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά (p = 0,11). Ο επιπολασμός του ΣΒΥΛΕ ήταν μεγαλύτερος στους ασθενείς με ΜΑΣΗ- κίρρωση σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΜΑΛΗ (8/17, 47,1% έναντι 8/51, 15,7%, p = 0,02), ενώ ο επιπολασμός δε διέφερε ανάμεσα σε ασθενείς με κίρρωση και ΜΑΣΗ (8/17, 47,1% έναντι 6/27, 22,2%, p = 0,11).118. Συμπέρασμα: Ο επιπολασμός του ΣΒΥΛΕ είναι σημαντικά υψηλότερος σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Επιπρόσθετα, το ΣΒΥΛΕ είναι πιο συχνό σε ασθενείς με ΜΑΣΗ-σχετιζόμενη κίρρωση σε σύγκριση με ασθενείς με ΜΑΛΗ.
National Documentation Centre (EKT)
