The aims of this study were, firstly, to determine the relationship of left ventricular wall thickness (LVWT) measurements between postmortem computed tomography (PMCT) and postmortem magnetic resonance imaging (PMMR) and, secondly, to assess the utility of postmortem imaging for LVWT measurements compared to autopsy. All cases ≥18years old, with postmortem interval ≤4days, cardiac PMCT, PMMR, and full forensic autopsy, were reviewed in our database retrospectively. Exclusion criteria were gas accumulations in the myocardial wall and cardiac trauma. LVWT on PMCT and PMMR was assessed. The measurements were repeated by the same rater after 2months. Autopsy reports were reviewed, and LVWT and pericardial fluid volume measured at autopsy were noted. Pericardial fluid volume >50ml was determined positive for pericardial effusion. A total of 113 cases were included in the study. Twelve cases had pericardial effusion. Intrarater reliability for imaging based LVWT was excellent. LVWT (free wall) was significantly larger on PMCT (18.3mm) compared to PMMR (17.6mm), but these measurements correlated positively. LVWT (anterior wall) was significantly larger on PMMR (15mm) than at autopsy (14mm), and these measurements also correlated positively. Pericardial effusions led to larger differences between PMMR and autopsy measurements, however without statistical significance. There exist discrepancies between LVWT as measured on postmortem imaging and at autopsy. Specialists should be aware in order to not misinterpret imaging measurements.
Οι στόχοι αυτής της μελέτης ήταν, πρώτον, να προσδιοριστεί η σχέση των μετρήσεων του πάχους τοιχώματος της αριστερής κοιλίας μεταξύ μεταθανάτιας αξονικής τομογραφίας και μεταθανάτιας μαγνητικής τομογραφίας και, δεύτερον, η αξιολόγηση της χρησιμότητας της μεταθανάτιας απεικόνισης για τις μετρήσεις του πάχους τοιχώματος της αριστερής κοιλίας σε σύγκριση με τη νεκροτομή. Όλες οι σοροί ηλικίας ≥18 ετών, με μεταθανάτιο διάστημα ≤4 ημερών, μεταθανάτια αξονική και μαγνητική τομογραφία καρδιάς και νεκροτομή εξετάστηκαν στη βάση δεδομένων μας αναδρομικά. Κριτήρια αποκλεισμού ήταν οι συσσώρευση αερίων στο μυοκάρδιο και το τραύμα καρδιάς. Το πάχος του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας μετρήθηκε στη μεταθανάτια αξονική και μαγνητική τομογραφία. Οι μετρήσεις επαναλήφθηκαν από τον ίδιο αξιολογητή μετά από 2 μήνες. Το πάχος τοιχώματος της αριστερής κοιλίας και ο όγκος του περικαρδιακού υγρού που μετρήθηκαν στη νεκροτομή καταγράφηκαν με βάση τις νεκροτομικές αναφορές. Ο όγκος περικαρδιακού υγρού >50 ml προσδιορίστηκε ως θετικός για παρουσία περικαρδιακής συλλογής. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 113 περιπτώσεις, δώδεκα με περικαρδιακή συλλογή. Η ενδοπροσωπική στατιστική αξιοπιστία για τις μετρήσεις στην απεικόνιση ήταν εξαιρετική. Το πάχος του πλάγιου τοιχώματος της αριστερής κοιλίας ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερο στην αξονική (18,3 mm) σε σύγκριση με τη μαγνητική τομογραφία (17,6 mm) αλλά αυτές οι μετρήσεις συσχετίστηκαν θετικά. Το πάχος του προσθίου τοιχώματος ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερο στη μαγνητική τομογραφία (15 mm) συγκριτικά με τη νεκροτομή (14 mm) και αυτές οι μετρήσεις συσχετίστηκαν επίσης θετικά. Η παρουσία περικαρδιακής συλλογής οδήγησε σε μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των μετρήσεων στη μαγνητική τομογραφία και τη νεκροτομή χωρίς όμως στατιστική σημαντικότητα.Υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ των μετρήσεων του πάχους τοιχώματος της αριστερής κοιλίας στη μεταθανάτια απεικόνιση και τη νεκροτομή. Οι ειδικοί πρέπει το λαμβάνουν υπόψη για να μη παρερμηνεύονται οι μετρήσεις της απεικόνισης.
National Documentation Centre (EKT)
