Η αφήγηση αλλάζει μορφή αναλόγως με το μέσο που χρησιμοποιείται. Στο παρόν έργο το μέσο που χρησιμοποιείται είναι το cinemagraph. Ένα cinemagraph είναι μια φωτογραφία όπου ένα στοιχείο μέσα σε αυτή κινείται αέναα. Είναι δηλαδή μια ζωντανή φωτογραφία και είναι το αποτέλεσμα της ένωσης των οπτικών μέσων της φωτογραφίας και του βίντεο. Το cinemagraph δανείζεται στοιχεία από την εικόνα και από το βίντεο, αποδίδοντας μια νέα αισθητική αξία που δεν συναντάται σε κανένα από τα δύο οπτικά μέσα/γεννήτορές του. Το νέο αυτό οπτικό μέσο έχει τα χαρακτηριστικά μιας κινούμενης εικόνας (animated Image). Κινούμενη εικόνα είναι ακριβώς αυτό που λένε οι λέξεις: εικόνες που κινούνται ή πιο ορθά, εικόνες που περιέχουν κάποιο κινούμενο στοιχείο. Η φράση «μια εικόνα, χίλιες λέξεις» του παρελθόντος, έρχεται τησύγχρονη εποχή να αποδειχθεί ελλιπής. Καθώς με τα cinemagraphs οι εικόνες πλέον εμπεριέχουν κάτι ζωντανό που έχει να μεταφέρει μια επιπλέον πληροφορία στον θεατή, απ’ ότι μια στατική φωτογραφία. Το νέο μέσο του cinemagraph, μέσα από την παρούσα έρευνα, χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να δημιουργηθεί ένας νέος τρόπος αφήγησης.Η ιστορία του έργου (Installation) αποτελείται από μεμονομένες μικρές σκηνές που απεικονίζουν καταστάσεις ρουτίνας τριών χαρακτήρων, ενός προαγωγού, μιας ιερόδουλης και ενός πελάτη της τελευταίας. Οι σκηνές αυτές περιλαμβάνουν ένα «ζωντανό» στοιχείο το οποίο κινείται αέναα. Το γεγονόςότι οι χαρακτήρες βιώνουν τις ίδιες αυτές μικρές σκηνές καθημερινά, υποδηλώνει πως είναι παγιδευμένοι σε μια λούπα του τρόπου ζωής τους. Ακριβώς όπως η λούπα είναι το χαρακτηριστικό του οπτικού μέσου του cinemagraph. Οι μεμονομένες μικρές ιστορίες, τελικά, συνδέονται η μία με την άλλη, ολοκληρώνοντας το παζλ μιας ολοκληρωμένης ιστορίας. Σε κάθε περίπτωση οι ζωές των χαρακτήρων θυμίζουν ένα είδους βασανιστηρίου, παρόμοιο μετα αιώνια βασανιστήρια των μύθων του Σίσσυφου και του Προμηθέα. Η αφήγηση των μικρών ιστοριών γίνεται μέσα από την οπτική γωνία του δημιουργού. Ή πιο ακριβέστερα, μέσα από τα μάτια του φακού του. Έτσι, ο δημιουργός παίζει έναν ουσιαστικό ρόλο στην απεικόνιση της ιστορίας καθεαυτής καθώς και στον τρόπο που θα ερμηνευθεί η ιστορία αυτή μέσω των συναισθημάτων, στον θεατή. Περαιτέρω, με την έρευνα της σημαντικής επίδρασης της κίνησης της λούπας που υπάρχει παντού τριγύρω στη φύση, το έργο λειτουργεί ως ένα μέσο ενός ευρύτερου σκηνικού και θέλει να καταδείξει την εξίσου σημαντική θέση που κατέχει ο θεατής –όσο και ο δημιουργός– από την πλευρά όμως της μετα-αφήγησης. Η παρουσία της αέναης κίνησης, της επανάληψης και ο κύκλος σαν σχήμα του όλου, είναι σαφέστατα χαρακτηριστικά σε όλο το μήκος και το πλάτος του έργου.Από την πλευρά της θεματικής, το έργο διαπραγματεύεται ένα θέμα κοινωνικού περιεχομένου, την ανθρώπινη εκμετάλλευση. Και ειδικότερα την σεξουαλική εκμετάλλευση. Καταδεικνύει την δεινή θέση της γυναίκας στην κοινωνία, που ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να θεωρείται αντικείμενο ηδονής. Ο θεατής παρακολουθεί σκηνές από τη ζωή τριών χαρακτήρων που εμπλέκονται μεταξύ τους και αποτελούν γρανάζια σε μια μηχανή που αυτοτροφοδοτεί την ίδιατην ιστορία της ανθρώπινης εκμετάλλευσης. Ο σκοπός του έργου είναι να επαναφέρει το θέμα της ανθρώπινης εκμετάλλευσης από τον λήθαργο ξανά στο προσκήνιο, και να λειτουργήσει ως ένα όπλο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, κάνοντας ένα αποφασιστικό βήμα για μια εκ νέου κοινωνική αλλαγή.
Istraživanje se temelji na karakteristikama lupa (loop) ˗ beskonačne petlje u svim oblicima koje ima kao i na njegovom pojmovnom širenju. Namera u ovom radu je obimno predstavljanje sredstva sinemagrafa i prva dublja analiza tehnike njegovog stvaranja i načina njegovog funkcionisanja, sa ciljem popunjavanja praznina zbog nedostatka literature za ovaj medij. Po prvi put se određuje karakterističan deo ciklusa kretanja (Apsοlup) u sinemagrafu koje ga čini jedinstvenim u odnosu na druge slične oblike animiranih slika. Kasnije, proučava se lup (beskonačna petlja) kao alat pripovedanja i njegova upotreba koja prenosi simboličke poruke tako kako ne može ni jedno drugo optičko sredstvo. Shvatajući potpuno sve karakteristike medija sinemagraf i njegove mogućnosti, dobijamo jedan nov način pripovedanja koji posmatrač stavlja u aktivnu ulogu.
The research focuses on the characteristics of the loop in all its forms, as well as on its conceptual meaning. This paper presents the media of cinemagraph and its first deep analysis of the technique of its creation and the way it functions, in order to fill the gaps due to the lack of literature for this medium. For the first time is defined that characteristic (absoloop) that form a cinemagraph, which makes it stand out from other similar animated image formats. Furthermore, loop is studied as narrative tool and how it communicates complex messages in such a way that no other media can. Having fully understood the conceptual meanings of cinemagraph, then is used practically as the main medium on an installation, in a new narrative way, which puts the viewer in an active role.
National Documentation Centre (EKT)
