Η διδακτορική διατριβή έχει αντικείμενο μελέτης το έργο του ελληνιστικού ποιητή Λυκόφρονα, Αλεξάνδρα. Οι μυθολογικές αναφορές ως κυρίαρχο γνώρισμα, που διατρέχει το συγκεκριμένο ποίημα, γίνονται αφορμή για την αφήγηση της δράσης των προσώπων της Αλεξάνδρας. Η εστίαση της μελέτης γίνεται συγκεκριμένα στη δράση των αρρένων και των ποικίλων πτυχών της. Με τη βοήθεια των νεωτερικών αρχών της κοινωνιολογίας και του κλάδου των «σπουδών του φύλου» (gender studies) οι ταυτότητες των ανδρικών χαρακτήρων διακρίνονται στην ηγεμονική, την υποτακτική, τη συνεργατική ή συνενοχική και την περιθωριακή. Οι ίδιοι ανδρικοί χαρακτήρες αποδεικνύουν την πολλαπλότητα των κοινωνικών τους αντιδράσεων σύμφωνα με τις περιστάσεις, αξιολογούνται και κατανέμονται σε κάθε μια από τις παραπάνω ταυτότητες. Η παραπάνω διάκριση και ταξινόμηση βοηθά στην ερμηνεία των δράσεων τους με μια πιο επιστημονική, αλλά και πιο διεισδυτική ματιά. Ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας, ο Έκτορας, ο Διομήδης, ο Αίαντας ο Λοκρός, ο Αίαντας ο Τελαμώνιος, ο Φιλοκτήτης, ο Αινείας, ο Μενέλαος, αλλά και ο Μέγας Αλέξανδρος ως το μοναδικό ιστορικό ανδρικό πρόσωπο, γίνονται το αντικείμενο της ενασχόλησης στη διδακτορική διατριβή σε μια δημιουργική αφομοίωση της αρχαϊκής, κλασικής, ελληνιστικής και σύγχρονης εποχής αποδεικνύοντας την ενότητα των ανδρικών δράσεων των διαφορετικών εποχών, αλλά και τη διαφορετικότητα των κοινωνικών συμβάσεων.
The dissertation deals with the work of the Hellenistic poet Lycophron, Alexandra. The mythological references as a dominant feature, which runs through the specific poem, become the occasion for the narration of the action of the human characters of Alexandra. The focus of this study is specifically placed on the action of males and its various aspects. With the help of the modern principles of sociology and the field of "gender studies" the identities of the male characters are distinguished in the hegemonic, the submissive, the complicit and the marginal identity. The same male characters prove the multiplicity of their social reactions according to the circumstances, are evaluated and classified in each of the above identities. The above distinction and classification enables the interpretation of their actions with a more scientific, but also more scholarly look. Hercules, Achilles, Hector, Diomedes, Ajax Lokros’, Ajax Telamonius’, Philoctetes, Aeneas, Menelaus, but also Alexander the Great as the only historical male figure, become the object of research within a creative assimilation of the archaic, classical, hellenistic and modern eras, proving the unity of the male actions of the different eras, but the diversity of the social conventions.