Μία πληθυσμιακή ομάδα η οποία γίνεται αποδέκτης πολλών στερεοτυπικών αντιλήψεων από συνομηλίκους, εκπαιδευτικούς και γονείς είναι οι χαρισματικοί και ταλαντούχοι μαθητές, των οποίων η διαφορετικότητα φαίνεται να τους δημιουργεί αρκετά προσκόμματα στην ανάπτυξη υγιών κοινωνικών σχέσεων. Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί με βάση τα ερευνητικά δεδομένα για ποιο λόγο προκύπτει αυτό ως πρόβλημα και πολλές συνηγορούν στην άποψη ότι οφείλεται στο στίγμα της χαρισματικότητας και τα απορρέοντα στερεότυπα, τα οποία, με τη σειρά τους, συνδέονται με την αυτο-αντίληψη των χαρισματικών παιδιών, αφού τα χαρισματικά παιδιά αναπτύσσουν την αίσθηση του εαυτού μέσα από την κοινωνική αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους τους. Πολλοί από τους χαρισματικούς μαθητές επιλέγουν να κάνουν χρήση ποικίλων στρατηγικών διαχείρισης των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων με τους συνομηλίκους τους ρυθμίζοντας τις πληροφορίες που τους αφορούν. Με βάση το «φάσμα ορατότητας» κάποια χαρισματικά και ταλαντούχα παιδιά επιδιώκουν η χαρισματικότητά τους να είναι πλήρως ορατή και άλλα επιλέγουν να την αποκρύψουν. Η ρύθμιση του εύρους της επιθυμητής ορατότητάς θέτει και τα όρια των κοινωνικών τους συναναστροφών adlibitum. Ωστόσο, ο πόθος των χαρισματικών παιδιών παραμένει διακαής, κι αυτός είναι η συναναστροφή με τους συνομηλίκους, μέσα από την οποία δύνανται να καλυφθούν πολλές κοινωνικές και συναισθηματικές τους ανάγκες, οι οποίες, εξαιτίας της ασύγχρονής τους ανάπτυξης, παραμένουν ανικανοποίητες.
(EL)
Stereotypic views held by peers, teachers and parents of the gifted and talented students are very common and the fact that these children are different puts up many barriers in developing healthy social relationships. According to research, there have been many interpretations why this is emerging as a problem and quite a few attest that this is due to the stigma of giftedness and the deriving stereotypes, which, in turn, are connected to the self-concept of gifted children, since gifted children develop the sense of self through social interaction with peers. A large number of gifted students choose to use a variety of strategies in coping with peers, thus, regulating the information that concerns them. According to the “continuum of visibility” some gifted and talented children pursue maintaining their giftedness visible, while others decide on hiding it. Adjusting the amplitude of visibility sets the limits of social interaction ad libitum. Nevertheless, gifted children’s desire remains insatiable, that is, interacting with peers. Through this interaction several of their social and emotional needs will be met, which, due to their asynchronous development, remain unsatisfied.
(EN)