Αντικείμενο του παρόντος άρθρου είναι η ανάλυση των πέντε σταδίων της φιλοσοφικής προσευχής, μέσω των οποίων η ψυχή καθίσταται ικανή να μετέχει στο νοητό κόσμο αλλά και να ενώνεται με τις θείες ενάδες. Στο πλαίσιο αυτό, στόχος του παρόντος άρθρου είναι να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο τα πέντε στάδια της φιλοσοφικής προσευχής συνιστούν πέντε, πολύ διακριτούς, τρόπους συμμετοχής της ψυχής στο νοητό κόσμο, ανάλογους με τους πέντε τρόπους ύπαρξης της ψυχής στο νοητό κόσμο. Υπό αυτό το πρίσμα, προηγείται η γνώση όλων των τάξεων των θεών (γνῶσις), στις οποίες μετάσχει αυτός που προσεύχεται. Ακολουθεί η προσαρμογή της ψυχής (οἰκείωσις) στους θεούς, τρίτον επαφή (συναφή), σύμφωνα με την οποία, μέσω της κορυφής της ψυχής, αρχίζει κανείς να φτάνει στη θεία ουσία. Έπειτα έρχεται η άμεση γειτνίαση (ἐμπέλασις), που φέρνει την ψυχή σε μεγαλύτερη επικοινωνία με το θείο και προκαλεί τη μέθεξη της ψυχής με μεγαλύτερη καθαρότητα στο θείο φως. Τέλος, το πέμπτο στάδιο της φιλοσοφικής προσευχής είναι η ένωση (ἕνωσις), που είναι ο υπέρτατος στόχος της αληθινής προσευχής, αφού εγκαθιδρύει την ψυχή στο ίδιο το ἓν των θεών και την περιβάλλει με θείο φως.
(EL)
L'objet du présent article est l'analyse des cinq étapes de la prière philosophique, au moyen desquels l'âme se rend capable de participer à l'intelligible ainsi que de s'unir avec les hénades divines. Dans ce contexte, le but de l'article présent est de mettre en valeur le mode par lequel les cinq étapes de la prière philosophique constituent cinq modes, bien distincts, de participation de l'âme à l'intelligible, analogues aux cinq modes d'existence de l'âme dans l'intelligible. Ainsi en premier vient la connaissance de toutes les classes de dieux (γνῶσις), desquelles s'approche celui qui prie; deuxièmement, l'accommodation (οἰκείωσις) aux dieux, troisièmement le contact (συναφή), selon lequel, par le cime de l'âme, on commence d'atteinde l'essence divine. Vient ensuite le voisinage immédiat (ἐμπέλασις), qui met l'âme davantage en communication avec le divin et la fait participer en plus de clarté à la lumière divine. Enfin, la cinquième étape de la prière philosophique est l'union (ἕνωσις), qui est le terme suprême de la vraie prière, puisqu'elle fixe l'âme dans l'un même des dieux et elle l'enveloppe de la lumière divine.
(EN)