Η βιωματική μάθηση στον τομέα της υγείας καθίσταται αποτελεσματική μέσω του μετασχηματισμού. Η αξιοποίηση της Τέχνης εγείρει την αισθητική εμπειρία, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων και συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας φροντίδας υγείας. Στόχος: Είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της αξιοποίησης της Τέχνης στη βιωματική μάθηση λειτουργών υγείας και στη βελτιστοποίηση της ποιότητας φροντίδας υγείας. Υλικό και Μέθοδος: Διενεργήθηκε πολυδιάστατη μεθοδολογική στρατηγική ποιοτικής έρευνας προκειμένου να επιτευχθεί τριγωνοποίηση. Οι μέθοδοι ποιοτικής έρευνας που χρησιμοποιήθηκαν είναι η έρευνα δράσης, η ανάλυση περιεχομένου, η θεματική ανάλυση, η ομάδα εστίασης, η συμμετοχική παρατήρηση, η ανάλυση λογοτεχνικών έργων Τέχνης, η ανάλυση εικαστικών έργων Τέχνης, η ανάλυση ποιητικών αφηγημάτων από το χώρο της υγείας, η ανάλυση τεκμηρίων, η video-ανάλυση και η ανάλυση τεκμηρίων από το ερευνητικό ημερολόγιο. Πληθυσμό μελέτης αποτέλεσαν λειτουργοί υγείας κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης μεταπτυχιακών και προδιδακτορικών σπουδών και ηγετικά στελέχη μονάδων υγείας. Αποτελέσματα: Η ανάλυση του ερευνητικού πεδίου της δημιουργικής γραφής κατέδειξε τις απαραίτητες δεξιότητες για τη θεραπευτική σχέση και στο πεδίο της θεατρικής δραματοποίησης καταδείχθηκε ότι οι θεατρικές τεχνικές αποτελούν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο μετασχηματισμού. Η διερεύνηση των απαραίτητων κοινωνικών δεξιοτήτων στο χώρο της υγείας κατέδειξε την επικοινωνία, την ενσυναίσθηση, τη συνεργασία, τη συναισθηματική νοημοσύνη, την ψυχική ανθεκτικότητα, τη διαχείριση συγκρούσεων, την αντιμετώπιση της ηθικής παρενόχλησης και την ηγεσία. Η εφαρμογή επιμορφωτικού σεμιναρίου ανάπτυξης δεξιοτήτων διαμέσου έρευνας δράσης οδήγησε στην ένταξη μορφών Τέχνης προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματικότητα. Η διερεύνηση της αξιοποίησης λογοτεχνικών έργων οδήγησε στη θεμελίωση θεωρίας μιας φιλοσοφημένης έκφανσης του δημοκρατικού μοντέλου ηγεσίας, στην κατανόηση και στην εφαρμογή εργαλείων ανάλυσης σύγκρουσης καθώς και στην εκμάθηση της τέχνης της πειθούς. Το κοινωνιόδραμα, το ποιητικό αφήγημα, το ψηφιακό ποιητικό αφήγημα και το audio drama συντέλεσαν στην κατανόηση και την εκμάθηση μεθόδων επικοινωνίας. Τέλος η διερεύνηση της σημειωτικής και φαινομενολογίας της ηγεσίας μέσω εικαστικών έργων Τέχνης κατάδειξε την αποτελεσματικότητα αντίληψης της γλώσσας του σώματος, του οπτικού γραμματισμού, της σημειολογίας και της αντιστοίχισης με τις κοινωνικο-πολιτιστικές συνθήκες κάθε εποχής. Συμπεράσματα: Η αξιοποίηση της Τέχνης στη βιωματική μάθηση λειτουργών υγείας αποτελεί έναν ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο μετασχηματισμού και βελτίωσης τόσο στην εργασιακή ζωή, όσο και στην προσωπική τους ανάπτυξη. Ταυτόχρονα βελτιώνει κατακόρυφα την ποιότητα της θεραπευτικής σχέσης και τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι οι ανθρωπιστικές σπουδές να εντάσσονται σε όλα τα επίπεδα σπουδών των λειτουργών υγείας, προπτυχιακό, μεταπτυχιακό, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης αλλά και εντός των οργανισμών υγείας διαμέσου των προγραμμάτων εκπαίδευσης. Επιτεύξιμο όραμα αποτελεί η ευημερία στον εργασιακό χώρο του υγειονομικού περιβάλλοντος και η δημιουργία ενός νέου θεραπευτικού πολιτισμού.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
