Εισαγωγή: Η θεατρική αγωγή και κατ’ επέκταση το θεατρικό παιχνίδι, τα τελευταία χρόνια κάνουν αισθητή την παρουσία τους, στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, έχοντας ως στόχο την ομαλή ανάπτυξη των διανοητικών και των συναισθηματικών δεξιοτήτων των παιδιών. Στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία οι δεξιότητες, καλλιεργούνται με το παιχνίδι, μέσω του οποίου, το παιδί ανακαλύπτει και αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. Ακόμη, συμβάλλει στην γνωστική, ψυχοσυναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Με το παιχνίδι, αναπτύσσονται γνωστικές διεργασίες όπως η αντίληψη και η σκέψη, αλλά και συναισθηματικές ικανότητες, όπως η διαχείριση των αισθημάτων και η ενσυναίσθηση. Οι γνωστικές διαδικασίες αποτελούν εκδηλώσεις της νοημοσύνης. Το θεατρικό παιχνίδι ενθαρρύνει την ανάπτυξη διαφόρων τύπων νοημοσύνης και προσφέρει στα παιδιά, κίνητρα να συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το θεατρικό παιχνίδι συνδυάζει την θεατρική αγωγή και το παιχνίδι, γεγονός που καθιστά την μέθοδο ένα ισχυρό εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών στην εκπαιδευτική διαδικασία και συγχρόνως έναν ελκυστικό τρόπο μάθησης για τα παιδιά.
Σκοπός: Η παρούσα εργασία στοχεύει στη διερεύνηση των απόψεων των παιδαγωγών προσχολικής ηλικίας, αναφορικά με την αξία του θεατρικού παιχνιδιού και την επίδρασή του στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών, πιο συγκεκριμένα στην καλλιέργεια δεξιοτήτων των παιδιών προσχολικής ηλικίας, που πραγματοποιούνται στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε η βιβλιογραφική ανασκόπηση και διεξήχθη η ποσοτική έρευνα, με την βοήθεια ερωτηματολογίων, τα δεδομένα των οποίων αναλύθηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS v.25.
Αποτελέσματα: Τόσο από την βιβλιογραφική ανασκόπηση, όσο και από την ποσοτική έρευνα, που διεξήχθη, το κύριο συμπέρασμα είναι, ότι οι παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας ανταποκρίνονται θετικά στην μέθοδο του θεατρικού παιχνιδιού. Η πλειονότητα των παιδαγωγών χρησιμοποιεί σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα, τεχνικές και πρακτικές του θεατρικού παιχνιδιού, ακόμα περισσότερο όταν οι ίδιοι ασχολούνται ερασιτεχνικά με το θέατρο. Βασικό στοιχείο αποτελεί και η γνώμη των παιδαγωγών ως προς την συναισθηματική ανάπτυξη που προσφέρει το θεατρικό παιχνίδι στα παιδιά, την καλλιέργεια της φαντασίας τους και την ανάπτυξη της δημιουργικότητά τους.
Συμπεράσματα: Το τελικό συμπέρασμα, το οποίο προέκυψε από τις απαντήσεις που έδωσαν οι παιδαγωγοί, συνοψίζεται στο ότι το θεατρικό παιχνίδι είναι μία μέθοδος, με θετικά αποτελέσματα ως προς την καλλιέργεια δεξιοτήτων στα παιδιά, δημιουργώντας συγχρόνως πιο ευχάριστη και ελκυστική την μαθησιακή διαδικασία.