Η παρούσα πτυχιακή εργασία θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ένα δοκίμιο λόγου και εικόνων για τη φαινομενολογία των αστικών γειτονιών. Οι χώροι που εμφανίζονται στις εικόνες του πρακτικού της μέρους γίνονται αντιληπτοί κυρίως μέσα από τις αισθήσεις του δημιουργού και λιγότερο μέσα από τον στοχασμό και την αναλυτική σκέψη. Οι γειτονιές αντιμετωπίζονται ως σκηνικό παράστασης, ως θραύσμα της ευρύτερης αστικής τοπογραφίας, άλλα ταυτόχρονα και ως ανεξάρτητος τοπολογικός χώρος. Και μέσα σε αυτή τη δομή, κινείται ελεύθερα μια ροή διπλότυπων που αποτελεί το εννοιολογικό εργαλείο για να κοιτάξει και να περιηγηθεί ο θεατής στο συγκεκριμένο χώρο. Το θεωρητικό μέρος της εργασίας εξετάζει την χρήση των εννοιών σωσίας και ανοίκειο, σε φωτογραφικές εικόνες άλλων δημιουργών που φαίνεται να συνδιαλέγονται με αυτές.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
