Στη δεκαετία του 1950 και του 1960, πολλές χώρες πίστευαν ότι θα μπορούσαν να γίνουν ενεργειακά αυτόνομες με τη βοήθεια πυρηνικών σταθμών. Για το λόγο αυτό, η πυρηνική ενέργεια παρουσίασε διεθνώς μια τεράστια άνθηση κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Τις επόμενες δεκαετίες σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν πολλοί πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής. Παρά τους μερικούς επικριτές , τόνισαν τους κινδύνους της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, και η αναχαίτηση της άνθισης της τερματισμός της δεν ήταν προβλέψιμη . Οι ευρωπαίοι γνώρισαν για πρώτη φορά τον κίνδυνο από τους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής το 1986 , όταν σημειώθηκε η πυρηνική καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Ουκρανίας στο Τσερνόμπιλ. Οι επιπτώσεις αυτής της πυρηνικής καταστροφής έγιναν επίσης αισθητές στην Κεντρική Ευρώπη. Πρόσφατα, η πυρηνική καταστροφή στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα προκάλεσε μια έντονη αναστάτωση σχετικά με την πυρηνική ενέργεια και τις συνέπειες της τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στις επιπτώσεις των πυρηνικών ατυχημάτων στα ανθρώπινα όντα, τα ζώα και το περιβάλλον και στον τρόπο διαχείρισης τέτοιων ατυχημάτων . Ακόμη , γίνεται εκτενής αναφορά στην έννοια και την σημασία της πυρηνικής ενέργειας ενώ αναλύονται διεξοδικά τα περιστατικά στο Τσερνόμπιλ και τη Φουκουσίμα, καθώς και τα αποτελέσματά τους.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
