Εισαγωγή: Η παιδική ηλικία αποτελεί σημαντικό στάδιο για την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών και ενός δραστήριου τρόπου ζωής, που συνδυαστικά αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες της παρούσας και της μελλοντικής υγείας. Η Μεσογειακή Διατροφή (ΜΔ) θεωρείται ένα από τα υγιεινότερα διατροφικά πρότυπα. Η αξιολόγηση της προσκόλλησης των παιδιών στη ΜΔ
πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας διάφορους δείκτες, όπως το KIDMED, οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών ή τις διατροφικές συνήθειες. Σκοπός: Η διερεύνηση της προσκόλλησης στη ΜΔ μαθητών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που ζουν στην περιοχή της Δυτικής Αττικής, όπως αξιολογείται μέσω του δείκτη KIDMED, και η συσχέτισή της με κοινωνικο-οικονομικούς, ανθρωπομετρικούς και συμπεριφορικούς παράγοντες. Μεθοδολογία: Η παρούσα εργασία είναι μια συγχρονική μελέτη. Συμμετείχαν 272 μαθητές/μαθήτριες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, από την περιοχή της Δυτικής Αττικής. Η συλλογή των στοιχείων πραγματοποιήθηκε με συμπλήρωση σταθμισμένου ερωτηματολογίου αυτοαναφοράς, μέσω του οποίου υπολογίστηκε ο δείκτης KIDMED. Επίσης, οι μαθητές απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με κοινωνικο-οικονομικούς, ανθρωπομετρικούς και συμπεριφορικούς παράγοντες. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα SPSS 23. Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των αγοριών έχουν χαμηλή συμμόρφωση με το πρότυπο της ΜΔ και
ταυτόχρονα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Αντίθετα, τα κορίτσια με χαμηλή συμμόρφωση είναι κυρίως υπέρβαρα. Επίσης, όσα παιδιά δεν αθλούνται καθόλου ή λίγο ή πάρα πολύ, έχουν χαμηλή συμμόρφωση στη ΜΔ. Όσα καταναλώνουν πρωινό ή βραδινό γεύμα με την οικογένεια φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη προσκόλληση στη ΜΔ. Τα νορμοβαρή παιδιά καταναλώνουν περισσότερα
φρούτα, λαχανικά, ψάρια, όσπρια, δημητριακά στο πρωινό, ξηρούς καρπούς, γαλακτοκομικά στο πρωινό, γιαούρτι και τυρί, καθώς και ελαιόλαδο, σε σχέση με τα παχύσαρκα και τα υπέρβαρα παιδιά και λιγότερο γρήγορο φαγητό, προϊόντα φούρνου για πρωινό, μακαρόνια και γλυκά από τα υπέρβαρα και παχύσαρκα. Τέλος, η συχνότητα φυσικής δραστηριότητας συσχετίζεται θετικά με την
προσκόλληση στη ΜΔ και αρνητικά με το ΔΜΣ. Συμπεράσματα: Η πλειοψηφία των νορμοβαρών παιδιών έχουν μέτρια ή υψηλή προσκόλληση στην ΜΔ και συχνότερη φυσική δρατηριότητα, ενώ η πλειοψηφία των υπέρβαρων και παχύσαρκων έχουν
χαμηλή προσκόλληση στη ΜΔ. Έτσι, αναδεικνύεται η σημασία της αξιολόγησης της συμμόρφωσης των παιδιών στο διατροφικό πρότυπο της Μεσογειακής Διατροφής.