Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στην επανάχρηση του κτιρίου όπου στεγαζόταν, έως το 2012, το Γενικό Νοσοκομείο Ζάκυνθου και την αξιοποίησή του σε Πολυχώρο Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων που βασίζονται στη Θεωρία Πολλαπλής
Νοημοσύνης του Howard Gardner. Κατά την παρουσίαση του νέου εκπαιδευτικού πολυχώρου, αναλύεται η εξέλιξη της
παιδαγωγικής διαδικασίας μέσα στους προηγούμενους αιώνες αλλά και στις μέρες μας δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάλυση των θεωριών του Gardner και άλλων ψυχολόγων και παιδαγωγών φιλοσόφων. Στόχος παραμένει να κατανοηθεί πλήρως η
συμβολή και η αναγκαιότητα της αρχιτεκτονικής μελέτης κατά την δημιουργία χώρων εκπαιδευτικού περιεχομένου. Για το λόγο αυτό κρίθηκε σκόπιμη η μελέτη παραδειγμάτων που επιβεβαιώνουν την θετική επίδραση του χώρου στον εκπαιδευτικό αλλά και ψυχαγωγικό τομέα της ζωής των παιδιών. Μελετώντας τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής σε θέματα εκπαιδευτικών και
ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων εντοπίστηκαν σημαντικές ελλείψεις για όλες τις ηλικιακές ομάδες αλλά κυρίως για τα παιδιά . Το ενδεχόμενο κάλυψης των αναγκών αυτών σε ένα πολυδιάστατο περιβάλλον σχεδιασμένο να περιλαμβάνει πολλές και
διαφορετικές δράσεις οδήγησε στην επιλογή του εν λόγω κτηρίου. Ο υπάρχον δομημένος χώρος του «παλιού νοσοκομείου Ζακύνθου» επιλέχθηκε προς επανάχρηση κυρίως λόγω της μεγάλης κτηριακής του έκτασης, ικανής να φιλοξενήσει πολλές
διαφορετικές λειτουργίες και φυσικά του περιβάλλοντα χώρου που διαθέτει, με εξίσου μεγάλη χρηστική αξία. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των εκπαιδευτικών και άλλων δραστηριοτήτων που στηρίζονται στην ΘΠΝ επιβάλλει μια εξίσου ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σύνθεση ώστε η διαμόρφωση του χώρου να εξυπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους χρήστες με προτεραιότητα την συμβολή του δομημένου περιβάλλοντος στην ανάπτυξη, καλλιέργεια των παιδικών δεξιοτήτων αλλά και την αναψυχή στα άτομα άλλων ηλικιακών ομάδων. Αίθουσες διδασκαλίας, χώροι παιχνιδιού, συναθροίσεων, βιβλιοθήκη αποτελούν μόνο μερικά από τα μέρη του κτιριολογικού προγράμματος που αναπτύχθηκε ενώ στον εξωτερικό χώρο δράσεις όπως περπάτημα, ποδηλασία, θέατρο κλπ. θα μπορούν άριστα να αναπτυχθούν προσφέροντας «απόδραση» από την καθημερινότητα σε κάτοικους και επισκέπτες του νησιού. Συγκεκριμένα, η εργασία αυτή αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφεται η εξέλιξη της παιδαγωγικής, από τις παραδοσιακές στις σύγχρονες, καινοτόμες εκπαιδευτικές μεθόδους καθώς γίνεται μια εισαγωγή ως
προς την Θεωρία Πολλαπλής Νοημοσύνης και πως αυτή εντάσσεται στα σύγχρονα παιδαγωγικά μοντέλα. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται και αναλύεται η θεωρία πολλαπλής νοημοσύνης του Gardner καθώς αναλύονται οι νοημοσύνες και τα συστατικά τους. Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράφεται και αναλύεται πως η αρχιτεκτονική σύνθεση, η κοινωνία και η εκπαίδευση επηρεάζουν την εξέλιξη του «σχολείου» - εκπαιδευτικού περιβάλλοντος έως τις μέρες μας. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφονται παραδείγματα από υφιστάμενους χώρους αγωγής όπου συνδράμουν στην εκπαίδευση μέσα από το παιχνίδι και την διασκέδαση. Στο πέμπτο κεφάλαιο περιγράφεται η υφιστάμενη κατάσταση των κτιρίων καθώς και το αποτέλεσμα έπειτα από την επανάχρηση. Στο έκτο κεφάλαιο περιγράφεται η βιοκλιματική αντιμετώπιση ώστε το κτίριο να είναι σύγχρονο και μηδενικής κατανάλωσης.
Στο έβδομο κεφάλαιο περιγράφονται τα κτίρια, οι εσωτερικοί χώροι και ο περιβάλλοντας χώρος μέσα από τρισδιάστατη απεικόνιση.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
