Η υγεία αναμφισβήτητα είναι το σημαντικότερο αγαθό που χρειάζεται να έχει ο άνθρωπος. Για τη διαφύλαξη και τη διατήρηση της υγείας όμως, μεγάλο ρόλο παίζει η πρόληψη. Υπάρχουν πολλοί γνωστοί τρόποι πρόληψης εκ των οποίων ο κυριότερος είναι η έγκυρη, έγκαιρη και σωστή ενημέρωση του πληθυσμού. Η ενημέρωση αυτή για να είναι αποτελεσματική και προσοδοφόρα πρέπει να μεθοδεύεται από τους κατάλληλους ανθρώπους, σε κατάλληλα οργανωμένα προγράμματα και στους κατάλληλους κάθε φορά ακροατές. Αν η πρόληψη μέσω της ενημέρωσης εστιάσει στα παιδιά και στους εφήβους, τότε η δημιουργία νέων πιο ενημερωμένων και πιο υπεύθυνων γενεών δεν θα φαντάζει ακατόρθωτη.
Στους κορυφαίους κινδύνους που απειλούν την υγεία των νέων κατατάσσονται τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και οι ανεπιθύμητες εφηβικές κυήσεις. Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτή την ¨πληγή¨ και να προφυλάξουμε την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία των νέων, εστιάζουμε στην πρόληψη διαμέσου της ενημέρωσής τους εφαρμόζοντας σχολικά προγράμματα Σεξουαλικής Αγωγής. Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρούμε να καλλιεργήσουμε τις γνώσεις των νέων, να τους πείσουμε να υιοθετήσουν υγιείς σεξουαλικές συμπεριφορές και έτσι, να διαμορφώσουμε ευσυνείδητους ανθρώπους.
Ο σκοπός επομένως, της παρούσας εργασίας δεν είναι άλλος από το να διερευνήσει τις γνώσεις των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία των εφήβων και να αναδείξει την αναγκαιότητα οργάνωσης επιμορφωτικών προγραμμάτων προς βελτίωση των γνώσεων των εκπαιδευτικών, ώστε να παρέχεται σωστή ενημέρωση σε θέματα αγωγής υγείας των εφήβων από αυτούς.
Το ερευνητικό μέρος της εργασίας αυτής διεξήχθη μέσω διαδικτύου και κοινωνικών μέσων επικοινωνίας από τον Ιούνιο 2022 έως και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Έλαβαν μέρος συνολικά 192 εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ανάθεση μαθημάτων σχετικών με την αγωγή υγείας, από όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας, με τη συμπλήρωση του ανώνυμου ερωτηματολόγιου που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες και τους στόχους της έρευνας. Οι συμμετέχοντες, πέρα από τα κοινωνικοδημογραφικά τους χαρακτηριστικά που συμπλήρωσαν στο πρώτο μέρος του ερωτηματολογίου, καλέστηκαν να απαντήσουν και στα άλλα τρία μέρη του. Το δεύτερο μέρος του ερωτηματολογίου είχε σκοπό να διερευνήσει τις γνώσεις τους σε θέματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, οπότε ερωτήθηκαν σε ποιο βαθμό πιστεύουν ότι γνωρίζουν τη σεξουαλική υγεία, ποιες οι γνώσεις τους για τους τρόπους μετάδοσης και προφύλαξης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, σε ποιο βαθμό θεωρούν πως είναι ικανοί να παρέχουν συμβουλές στους μαθητές τους σε θέματα σεξουαλικότητας. Το τρίτο μέρος του ερωτηματολογίου αποσκοπούσε στη διερεύνηση των απόψεών τους για τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα υλοποιημένων προγραμμάτων αγωγής υγείας στους εφήβους, έτσι ερωτήθηκαν σε ποιο βαθμό πιστεύουν ότι η σεξουαλική αγωγή πραγματοποιείται στο σχολείο, αν θεωρούν ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα υλοποιημένων προγραμμάτων, αν έχουν μειωθεί τα ποσοστά των μολύνσεων από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και των ανεπιθύμητων εφηβικών κυήσεων και αν έχουν παρακολουθήσει οι ίδιοι κάποιο επιμορφωτικό πρόγραμμα σχετικό. Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος του ερωτηματολογίου εξετάστηκαν οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με την αναγκαιότητα οργάνωσης επιμορφωτικών προγραμμάτων Σεξουαλικής Αγωγής για τους ίδιους, συνεπώς σ’ αυτό ερωτήθηκαν για την ανάγκη τους για επιπλέον εκπαίδευση σε θέματα σεξουαλικότητας, για το αν έχουν προσπαθήσει να συμπεριλάβουν τη σεξουαλική αγωγή στο διδακτικό τους έργο, αν τη θεωρούν σημαντική, αν συναντά εμπόδια η υλοποίησή της, ποια θεωρούν καταλληλότερη βαθμίδα εκπαίδευσης γι’ αυτήν, τι θα επιθυμούσαν για να βοηθηθούν στη διδασκαλία της και τέλος, πως θα πρέπει να διδάσκεται και από ποιους.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί σε ποσοστό 37,40% δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς να συμβουλεύσουν επαρκώς σε θέματα σεξουαλικότητας τους μαθητές τους και σε ποσοστό 83,20% θεωρούν ότι χρήζουν επιπλέον επιμόρφωσης ώστε να ανταπεξέλθουν. Παρ’ όλα αυτά όμως, το 57,60% αυτών δεν έχουν φροντίσει να παρακολουθήσουν κάποιο αντίστοιχο επιμορφωτικό πρόγραμμα. Το 29,30% και το 45,00% των εκπαιδευτικών θεωρούν πως η Σεξουαλική Αγωγή δεν πραγματοποιείται καθόλου και πραγματοποιείται λίγο στο σχολικό περιβάλλον αντίστοιχα. Εφόσον όμως, το 98,40% τη θεωρεί σημαντική, ένα ποσοστό αυτών που φτάνει στο 65,30% έχει προσπαθήσει να τη συμπεριλάβει στο διδακτικό του έργο. Πλειοψηφικά, σε ποσοστό 39,30%, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ως καταλληλότερη βαθμίδα εκπαίδευσης της σεξουαλικής αγωγής τη δευτεροβάθμια. Και τέλος, μεγάλο ποσοστό, της τάξης του 43,20%, είναι δεκτικό στην οργάνωση και παρακολούθηση επιμορφωτικών προγραμμάτων με σκοπό τη γνωστική και διδακτική βελτίωσή τους.
Εν κατακλείδι, έχουμε αποφανθεί πως παρ’ ότι ο αποδέκτης και ο στόχος μας στην ένταξη και διδασκαλία της Σεξουαλικής Αγωγής στο σχολείο είναι οι μαθητές εντούτοις, η κύρια παρέμβαση αφορά και πρέπει να γίνει πρώτα στους εκπαιδευτικούς, με την διοργάνωση επιμορφωτικών προγραμμάτων ώστε να ενισχύσουμε τις γνώσεις αλλά και τις ικανότητες-δεξιότητές τους που απαιτούνται και προηγούνται της επιτυχίας της διδασκαλίας του συγκεκριμένου αντικειμένου.
Λέξεις-Κλειδιά: αγωγή υγείας, σεξουαλική αγωγή, επιμορφωτικό πρόγραμμα, εκπαιδευτικός, έφηβος.
.jpg){kind=logo}
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)
