Η παρούσα πτυχιακή εργασία μέσω της βιβλιογραφικής επισκόπησης επιδιώκει να διερευνήσει το φαινόμενο της μοναξιάς, συγκεκριμένα στον πληθυσμό των κρατουμένων και να αναδείξει υπάρχουσες παρεμβάσεις για την μοναξιά, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν από τους κοινωνικούς λειτουργούς. Αρχικά, αναλύεται η έννοια και τα είδη της μοναξιάς, αποσαφηνίζεται η διαφοροποίησή της από άλλες συναφείς έννοιες και γίνεται αναφορά σε ορισμένα εργαλεία μέτρησής της. Στη συνέχεια, γίνεται απόπειρα να αναδειχθεί η ανάγκη για στροφή του ενδιαφέροντος της κοινωνικής εργασίας και της κοινωνικής πολιτικής στο ζήτημα της μοναξιάς, εξαιτίας της σοβαρής υποβάθμισης που επιφέρει στην ευημερία των ατόμων. Ειδικότερα, πραγματεύεται τη μοναξιά στην πληθυσμιακή ομάδα των κρατουμένων μέσω της συνοπτικής παρουσίασης του σωφρονιστικού συστήματος της Ελλάδας και των συνθηκών που επικρατούν στα σωφρονιστικά καταστήματα γενικότερα τα οποία καθιστούν τους κρατούμενος πιο ευάλωτους στη μοναξιά. Ακολούθως, εστιάζει στην εξέταση πιο ειδικών ζητημάτων μοναξιάς στη φυλακή, διότι αναλύονται συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων και συνθήκες. Αναλυτικότερα, την εργασία απασχολεί το ζήτημα της μοναξιάς στη φυλακή ανάλογα με την ηλικία των κρατουμένων, την ύπαρξη οικογένειας και τη συνθήκη της πανδημίας COVID-19. Επιπλέον, παρουσιάζονται τρόποι με τους οποίους μπορεί να μειωθεί το αίσθημα της μοναξιάς και παρεμβάσεις που έχουν εφαρμοστεί σε πληθυσμούς εκτός αλλά και εντός φυλακής. Τέλος, διερευνάται η αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων και οι παράγοντες που συμβάλουν στην επιτυχή ή μη έκβασή τους τόσο για τον πληθυσμό εκτός φυλακής όσο και για των κρατουμένων.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
