Εισαγωγή: Η οσφυαλγία αποτελεί ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα, καθώς επηρεάζει άτομα
όλων των ηλικιών. Τοπογραφικά, οσφυαλγία ορίζεται ως “ο πόνος στην οπίσθια πλευρά του
κορμού από τη δωδέκατη πλευρά ως και την πτυχή των γλουτών”. Ο μη ειδικός πόνος στην οσφύ
(NSLBP) εμφανίζεται συχνά και συνδέεται με τη δυσλειτουργία των μυών του κορμού. Οι μύες
του πυελικού εδάφους (PFM) αποτελούν τη βάση των μυών του κορμού που περιβάλλουν τη
σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη. Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν τη σημασία τους για τη
σταθερότητα του κορμού και τον έλεγχο του πόνου.
Στόχος: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να ερευνήσει την αποτελεσματικότητα των
ασκήσεων πυελικού εδάφους σε διάφορες κλινικές παραμέτρους σε ασθενείς με οσφυαλγία.
Μεθοδολογία: Η ανασκόπηση περιλαμβάνει δεδομένα από 11 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες
μελέτες (RCTs) που επιλέχθηκαν βάσει σαφών κριτηρίων ένταξης και αποκλεισμού. Η αναζήτηση
στις βάσεις δεδομένων MEDLINE (PubMed), Scopus, Google Scholar και PEDro, ενώ
χρησιμοποιήθηκαν αξιόπιστα μέτρα έκβασης όπως οι κλίμακες VAS και NPRS για την ένταση του
πόνου, και η ODQ για λειτουργική ανικανότητα.
Αποτελέσματα: Οι ασκήσεις πυελικού εδάφους συνδυαστικά με τη συμβατική φυσικοθεραπεία
ανέδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά στη μείωση του πόνου σε σύγκριση με την απλή
φυσικοθεραπεία, αν και όχι σε κλινικά σημαντικά επίπεδα. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε βελτίωση
στη λειτουργική ανικανότητα. Δευτερεύοντα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση της μυϊκής ισχύος
και αντοχής.
Συμπέρασμα: Οι ασκήσεις πυελικού εδάφους μπορούν να μειώσουν τον πόνο αλλά όχι την
ανικανότητα σε ασθενείς με οσφυαλγία. Η ετερογένεια των μελετών επηρεάζει την ομοιομορφία
των αποτελεσμάτων, υποδεικνύοντας την ανάγκη για περισσότερες μελέτες υψηλότερης
μεθοδολογικής ποιότητας με στοχευμένο σχεδιασμό. Η ανασκόπηση υπογραμμίζει τη σημασία της
συνεχούς διερεύνησης για να καθοριστεί η αξία των ασκήσεων αυτών στη θεραπεία της
οσφυαλγίας.
Medical and Health Sciences ▶ Health Sciences Rehabilitation
(EN)
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
