Διερεύνηση της τεχνολογίας και των υλικών κατασκευής βικτωριανών γυναικείων ενδυμάτων (1840-1900) και της μεθοδολογίας που ακολουθείται για την συντήρηση τους.

Διερεύνηση της τεχνολογίας και των υλικών κατασκευής βικτωριανών γυναικείων ενδυμάτων (1840-1900) και της μεθοδολογίας που ακολουθείται για την συντήρηση τους.

Τεριζάκη, Νίκη

Malea, Ekaterini

Karatzani, Anna

Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & Πολιτισμού

Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης

RAPTI, STAVROULA

Πτυχιακή εργασία

2024-10-10

2024-10-12T07:40:47Z

Η Αλεξανδρίνα Βικτώρια (1819-1901) ήταν Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1837 έως το θάνατό της το 1901. Η βασιλεία της, γνωστή ως βικτωριανή εποχή, ήταν μια περίοδος μεγάλων βιομηχανικών, πολιτικών, επιστημονικών και στρατιωτικών αλλαγών, καθώς και επέκτασης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η βικτωριανή μόδα επηρεάστηκε από τις κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές της εποχής. Η μαζική παραγωγή ραπτομηχανών και συνθετικών βαφών έκανε τα ρούχα φθηνότερα και πιο προσιτά σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Οι γυναίκες της ανώτερης και μεσαίας τάξης φορούσαν συχνά σφιχτά κορσέδες και πλούσια διακοσμημένα φορέματα. Τα ενδύματα αντανακλούσαν τη θέση των γυναικών στην κοινωνία και διαφοροποιούνται ανάλογα με την κοινωνική τάξη. Στις δεκαετίες του 1870 και 1880, η σιλουέτα των γυναικείων ενδυμάτων άλλαξε με την εισαγωγή ενός μαξιλαριού (bustle) στο πίσω μέρος και το σφιχτό μπούστο τύπου cuirass. Τα φουσκωτά μανίκια (leg of mutton sleeves) ήρθαν στη μόδα τη δεκαετία του 1890. Οι κοινωνικές αλλαγές στη βρετανική ζωή, όπως το δικαίωμα των γυναικών να διατηρούν περιουσία, επηρέασαν επίσης τη μόδα. Κατά τη βικτωριανή εποχή, τα ενδύματα κατασκευάζονταν από βαμβάκι, λινό, μετάξι και μαλλί. Η γυναικεία μόδα υπέστη σημαντικές αλλαγές, όπως η χρήση φωτεινών χρωμάτων στα μέσα του αιώνα και η εισαγωγή του μεταλλικού κρινολίνο. Η ραπτομηχανή και οι συνθετικές βαφές μείωσαν το κόστος παραγωγής και επέτρεψαν την εισαγωγή έντονων χρωμάτων και νέων μοτίβων στη μόδα. Η μαζική παραγωγή υφασμάτων και η εκτύπωση με κυλίνδρους έκαναν τα ρούχα πιο προσιτά. Η καθαριότητα των ρούχων ήταν μια επίπονη διαδικασία, με συγκεκριμένες μεθόδους για διαφορετικά υφάσματα και λεκέδες. Η χρήση του σαπουνιού και άλλων καθαριστικών αυξήθηκε, διευκολύνοντας τη διατήρηση των ενδυμάτων. Οι μελέτες συντήρησης βικτωριανών ενδυμάτων δείχνουν κοινές και διαφοροποιημένες τεχνικές, αναλόγως με τις ανάγκες κάθε αντικειμένου. Σε γενικές γραμμές, η διαδικασία συντήρησης περιλαμβάνει υγρό καθαρισμό, είτε τοπικό είτε με εμβάπτιση σε λουτρό. Σημαντικό βήμα είναι η σωστή σταθεροποίηση και μορφοποίηση των ενδυμάτων κατά τη διαδικασία στεγνώματος. Σε περιπτώσεις που τα ενδύματα περιλαμβάνουν ευαίσθητα υλικά όπως μεταλλικές λεπτομέρειες, αποφεύγεται η εμβάπτιση σε υγρό, και ο καθαρισμός περιορίζεται σε τοπικές επεμβάσεις. Η μέθοδος στεγνώματος μπορεί να περιλαμβάνει την ανάρτηση σε μπάρα ή τη χρήση παραγέμισμα για να διατηρηθεί ο όγκος του ενδύματος, ανάλογα με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη δημιουργία κατάλληλων μανεκέν για την έκθεση των ενδυμάτων. Οι συντηρητές επενδύουν τα μανεκέν με αφρό πολυαιθυλενίου και στρώσεις τούλι και μεταξωτό ύφασμα για να αποδώσουν τη μόδα της εποχής, διασφαλίζοντας ότι το ένδυμα εμφανίζεται σωστά χωρίς επιπλέον φθορές.

Τεχνολογία κατασκευής

Βικτωριανή εποχή

Γυναικεία ενδύματα

Υλικά κατασκευής

Ελληνική γλώσσα

Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης - Πτυχιακές εργασίες

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές

http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές

Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)

Πολυνόη - Ιδρυματικό Αποθετήριο Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης

ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Πτυχιακές εργασίες