Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα διαχρονικό και σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο με διεθνείς προεκτάσεις, το οποίο εντοπίζεται σε όλες τις κοινωνίες και αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες. Πρόκειται για μια διαταξική πραγματικότητα, με θύματα ως επί το πλείστον γυναίκες και παιδιά, και δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή άλλων οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Οι επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας στα παιδιά, είτε ως μάρτυρες περιστατικών βίας είτε ως άμεσοι αποδέκτες, ποικίλουν και έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ομαλή ανάπτυξή τους, ανεξαρτήτως ηλικίας (βρεφική, προσχολική, σχολική, εφηβεία). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, φαίνεται να αναχαιτίζεται οποιαδήποτε προσπάθεια αποτελεσματικής σχολικής και συνακόλουθα κοινωνικής ένταξης των εν λόγω παιδιών. Με βάση την παραπάνω προβληματική, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι το είδος και η ποιότητα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στα δρώντα υποκείμενα (μητέρα, πατέρας, παιδί/ιά) διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην σχολική πρόοδο και την κοινωνική ένταξη των παιδιών-μελών της οικογένειας. Γι’ αυτόν τον λόγο, εστιάσαμε το ενδιαφέρον μας στη μελέτη των απόψεων είκοσι (20) μητέρων-θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας που διαμένουν στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, οι οποίες βιώνουν και ερμηνεύουν εκ των έσω τη συγκεκριμένη πραγματικότητα. Η υιοθέτηση της ποιοτικής μεθόδου και ειδικότερα η τεχνική της ατομικής ημιδομημένης συνέντευξης θεωρήθηκε απαραίτητη για τη διεξαγωγή της παρούσας έρευνας, ώστε να οργανωθεί με αυτόν τον τρόπο μια προφορική επικοινωνία με τις μητέρες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας, με σκοπό τη συλλογή ορισμένων σημαντικών πληροφοριών που θα συνέβαλαν με τη σειρά τους στην επιτυχή έκβαση της έρευνας. Ο αυθόρμητος λόγος των συνεντευξιαζόμενων, μας έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τις κοινωνικές τους αναπαραστάσεις και να ερμηνεύσουμε σε βάθος τα λεγόμενά τους. Η παρούσα έρευνα, λοιπόν, έχει ως σκοπό την καταγραφή και διερεύνηση των αναπαραστάσεων των εν λόγω γυναικών πάνω στο ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας και των επιπτώσεών της στην ποιότητα της σχολικής και κοινωνικής ένταξης των παιδιών-μελών της οικογένειάς τους. Σε ό,τι αφορά στα αποτελέσματα της παραπάνω έρευνας, αξίζει να αναφέρουμε τις πολυδιάστατες συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας τόσο στις γυναίκες του δείγματός μας όσο και στα ανήλικα παιδιά τους που την βιώνουν. Ειδικότερα, η σχολειοποίηση των εν λόγω παιδιών/μαθητών-τριών επηρεάζεται σημαντικά από την έλλειψη εξισορροπημένων κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των δρώντων υποκειμένων (μητέρα, πατέρας, παιδί/ιά). Φαίνεται ότι το γενικότερο κλίμα προκαταλήψεων και έμφυλων στερεοτυπικών αναπαραστάσεων αναχαιτίζει τη σχολική και συνακόλουθα την κοινωνική ένταξη των παιδιών-θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και ευνοεί την περιθωριοποίησή τους.
.jpg){kind=logo}
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)
