Εισαγωγή: Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου και το δεύτερο συχνότερο αίτιο θανάτου λόγω καρκίνου μεταξύ των γυναικών (1). Το καρκινικό αντιγόνο CA 15-3 είναι ένας συχνά χρησιμοποιούμενος βιοδείκτης για τον καρκίνο του μαστού, και τα τελευταία χρόνια, έχει εξεταστεί σε πολυάριθμες μελέτες ως προς την προγνωστική του αξία σε διάφορες υποομάδες ασθενών με καρκίνο του μαστού, καθώς και σε συνδυασμό με άλλους δείκτες.
Σκοπός: Κύριος σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης του καρκινικού δείκτη CA 15-3 στην πρόγνωση του καρκίνου του μαστού. Επιπλέον, έγινε προσπάθεια διερεύνησης και συζήτηση της δυνατότητας χρήσης του και ως προβλεπτικού βιοδείκτη για τον καρκίνο του μαστού.
Μεθοδολογία: Το υλικό ήταν 60 κατά σειρά τρέχοντα περιστατικά καρκινώματος μαστού, που αντιμετωπίζονται στο νοσοκομείο Μεταξά. Στους ασθενείς που επιλέχθηκαν, διερευνήθηκε η έκφραση του δείκτη CA 15-3 στον ορό και συσχετίστηκε αυτή με τα ιστολογικά χαρακτηριστικά των όγκων, όπως παρέχονται από τα αποτελέσματα του παθολογοανατομικού εργαστηρίου. Η αρχή μεθόδου για την ανίχνευση του CA 15-3 που χρησιμοποιήθηκε ήταν η χημειοφωταύγεια.
Αποτελέσματα: Τα επίπεδα του δείκτη CA 15-3 στο σύνολο των γυναικών του δείγματος κυμαίνονταν από 3,7 U / ml έως και 3.444 U / ml, και κατά μέσο όρο, η τιμή του δείκτη CA 15 – 3 στο δείγμα ήταν ίση με 207,1 ± 628,49 U / ml. Άξιο προσοχής είναι ότι ελαφρά αυξημένες έως πολύ αυξημένες τιμές του δείκτη, δεν συνδυάζονται πάντα με κακή πρόγνωση, αφού στην παρούσα έρευνα το 36.7% δεν συνδυάζεται με αιματογενείς μεταστάσεις, γεγονός που θέτει το ερώτημα αν ο δείκτης αυτός έχει αξιόλογη προγνωστική σημασία καθόσον περίπου το 1/3, των περιστατικών, δεν εμφάνισε αιματογενείς μεταστάσεις, παρά μόνο στην κατηγορία των ελαφρώς ως μέτρια αυξημένων τιμών του (32-99 U/ml), ποσοστό, 3.3%, γεγονός που θέτει σε αμφισβήτηση το μέγεθος της προγνωστικής του αξίας για τον διηθητικό καρκίνο του μαστού.
Αντίθετα, τα επίπεδα CA 15 – 3 δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με τον ιστολογικό τύπο του λοβιακού καρκινώματος, με την παρουσία ή μη πορογενούς καρκινώματος, με την παρουσία ή μη διηθητικού καρκινώματος, με την έκφραση του υποδοχέα προγεστερόνης (ΡR), και με τα αποτελέσματα ως προς την ογκοκατασταλτική πρωτεΐνη p53.
Τέλος, τα επίπεδα CA 15 – 3 δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με το είδος θεραπείας που έλαβαν οι γυναίκες του δείγματος, ούτε με το είδος των φαρμάκων.
Συζήτηση-Συμπεράσματα: Στην παρούσα έρευνα, επιχειρήθηκε η εξέταση του εάν τα αυξημένα επίπεδα του δείκτη CA 15-3 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη στοχευμένη θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν δύνανται να δώσουν καθαρή προβλεπτική αξία στο δείκτη, αλλά έμμεση, καθόσον οι αυξημένες τιμές του προδικάζουν θετικούς ER υποδοχείς σε ποσοστό μεγαλύτερο του 75%, γεγονός που οδηγεί σε στοχευμένη θεραπεία εξαρτώμενη από τους θετικούς ER υποδοχείς. Όσον αφορά την παρουσία ή μη των αιματογενών μεταστάσεων, η προγνωστική αξία του δείκτη 15-3, τίθεται σε αμφισβήτηση, καθιστάμενος προγνωστικός μόνο, όσον αφορά τις λεμφαδενικές μεταστάσεις. Ως εκ τούτου, κρίνεται αναγκαία η περαιτέρω διερεύνηση της προβλεπτικής αξίας, ως προς το είδος θεραπείας και το είδος φαρμάκων που χορηγούνται στις γυναίκες με καρκίνο του μαστού, αλλά και της προγνωστικής αξίας του δείκτη CA 15-3 όσον αφορά τη δυνατότητα αιματογενών μεταστάσεων και προτείνεται, στις επόμενες σχετικές μελέτες, να αξιοποιηθεί μεγαλύτερο δείγμα γυναικών, οι οποίες θα επιλεχθούν με τυχαία δειγματοληψία, ώστε να είναι πιο αντιπροσωπευτικά τα αποτελέσματα και να μπορούν να γενικευθούν στον πληθυσμό των γυναικών με καρκίνο του μαστού.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
