Ο σχολικός εκφοβισμός ως κοινωνικό φαινόμενο έχει σημειώσει παγκοσμίως σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση τις απόψεων των διευθυντών σχολικών μονάδων ως προς το ρόλο που έχουν υιοθετήσει αυτοί απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Επίσης, διερευνά τις απόψεις τους σε σχέση με τις κατάλληλες ενέργειες, που οδηγούν στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Το δείγμα αποτέλεσαν 11 διευθυντές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που εργάζονται σε σχολικές μονάδες της Ανατολικής Αττικής, της περιφέρειας Α’ Πειραιά, της Βοιωτίας, της Κορινθίας και συγκεκριμένα σε Γυμνάσια. Για τη συλλογή των ερευνητικών δεδομένων έγινε χρήση ημιδομημένης συνέντευξης, ενώ για την ανάλυση των συνεντεύξεων χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου. Από την ανάλυση των συνεντεύξεων προέκυψαν επτά θεματικοί άξονες, οι οποίοι πραγματεύονται το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού ως έννοια, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, το χώρο όπου συντελείται, τα αίτια του εκφοβισμού, την προσωπική εμπειρία και στάση διευθυντή, την αντιμετώπιση από το σχολείο και τις προτάσεις για αντιμετώπιση από το σχολείο και την πολιτεία. Από την ανάλυση προέκυψε, πέραν των γνώσεων και των απόψεων των διευθυντών για το σχολικό εκφοβισμό, η σπουδαιότητα του ρόλου που επιτελούν αυτοί για την αντιμετώπιση των περιστατικών σχολικού εκφοβισμού, καθώς και η αναγκαιότητα να επιμορφωθούν οι ίδιοι αλλά και ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα, προκειμένου να επιτελέσουν το ρόλο τους σωστά.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
