Οι φαινολικές ενώσεις, οι οποίες βρίσκονται σε αφθονία σε φυτικής προέλευσης τρόφιμα, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας δεδομένης της αποδεδειγμένης αντιοξειδωτικής τους ικανότητας και της δράσης τους για την καταπολέμηση/πρόληψη χρόνιων ασθενειών που προκύπτουν από το οξειδωτικό στρες και την παραγωγή ελεύθερων ριζών.
Λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό ρόλο των φαινολικών ενώσεων, στην παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματοποιήθηκε εκτενής βιβλιογραφική ανασκόπηση στοχεύοντας στη μελέτη των φαινολικών ενώσεων καθώς και στην περιγραφή των μηχανισμών αντιοξειδωτικής τους δράσης. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν Ποσοτικά Μοντέλα Σχέσης Δομής-Δράσης (QSAR) συνδυάζοντας κατάλληλες in vitro και in silico μεθόδους. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν φαινολικές ενώσεις φυσικής προέλευσης από τη βιβλιογραφία, για τις οποίες πραγματοποιήθηκε πρόβλεψη των φυσικοχημικών περιγραφικών παραμέτρων (descriptors) τους μέσω εφαρμογής αξιόπιστων υπολογιστικών εργαλείων.
Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε συσχετισμός τους με τις τιμές της μέσης ανασταλτικής συγκέντρωσης (IC50), ο οποίος αντικατοπτρίζει την αντιοξειδωτική δράση, με απώτερο σκοπό την ανάδειξη των παραμέτρων που συνεισφέρουν στη δράση. Τα μοντέλα αναλύθηκαν στατιστικά ως προς την αξιοπιστία τους και την ικανότητα πρόβλεψης τους και στη συνέχεια για το βέλτιστο μοντέλο πραγματοποιήθηκε ενδεικτική σύγκριση μεταξύ φαινολικών ενώσεων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία ως προς τις φυσικοχημικές περιγραφικές παραμέτρους (descriptors). Από τα αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι ακόμα και ενώσεις που ανήκουν στην ίδια κατηγορία δύναται να διαφέρουν ως προς την αντιοξειδωτική δράση τους καθώς και τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες. Επίσης, η φυσική σημασία των φυσικοχημικών περιγραφικών παραμέτρων δύναται να αντικατοπτριστεί και στις διαφορές των μοριακών δομών των φαινολικών ενώσεων.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
