Πτυχιακή εργασία -- Παράρτημα Μουδανιών -- Τμήμα Τεχνολογίας Αλιείας και Υδατοκαλλιεργειών, 2008
(EL)
The market for shellfish in Volos municipality, Magnesia, was examined
in this study. The goal was to investigate the consumption of shellfish and the
form in which they are marketed and consumed, in accordance with the
consumers living standards of various areas in Volos. This investigation takes
place for the first time in a Greek urban area. A market research was
conducted by means of gathering data from July to December 2005, for the
causes of which Volos was split into 3 areas, according to the estimated
income of its inhabitants (the estimation was made according to government
established Properties’ Objective Values). Likewise, all stores in the Volos
area were grouped in 3 categories, according to their size. Afterwards, for 6
months, each different shell food product sold in stores were recorded, along
with descriptional data for each one of them.
Following the analyzed data yielding some interesting results. The
number of participating products did not differentiate significantly with time,
thus proving that shellfish is not a seasonal product. The variety of products
grew larger (67% of all products in larger stores) in proportion with the size of
the store. There was a larger variety of products in middle-class regions,
showing that shellfish is more popular among middle-class consumers. As
far as type of products is concerned, 1-shellfish products were more than
multi-shellfish products (77% against 23% of total products), as well as altered
products were more than frozen ones. The more common kind of packing was
metal ones, while there were less plastic and glass packings, which is due to
the fact that metal packings are easier to handle and store, both for
merchands and for consumers as well. Also, packings weighed more in lowerclass
areas, because of the fact that consumers in those areas buy in bulk
therefore saving money.
(EL)
Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η λιανική αγορά οστρακοειδών του Δήμου Βόλου Μαγνησίας. Περιλάμβανε την κεντρική ιχθυαγορά, κάποια κεντρικά ιχθυοπωλεία, μικρές, μεσαίες και μεγάλες υπεραγορές (super markets) και λαϊκές αγορές. Ο σκοπός της είναι να ερευνηθεί η κατανάλωση των οστρακοειδών και η μορφή με την οποία διατίθενται και καταναλώνονται τα οστρακοειδή από τα καταστήματα, σε συνάρτηση με το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων των διαφορετικών περιοχών στα όρια του δήμου Βόλου. Η προσέγγιση αυτή είναι η πρώτη του είδους, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Διενεργήθηκε έρευνα αγοράς με συλλογή στοιχείων από τον Ιούλιο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2005, για τις ανάγκες της οποίας η περιοχή του Δήμου Βόλου χωρίστηκε σε 3 κατηγορίες ανάλογα με την εκτίμηση (βάσει των αντικειμενικών τιμών αξιών των ακινήτων) του εισοδήματος των κατοίκων του. Ομοίως διαχωρίστηκαν και τα καταστήματα στα οποία έγινε η μελέτη, σε 3 κατηγορίες ανάλογα με το μέγεθός τους. Στη συνέχεια, και για το προαναφερόμενο διάστημα των 6 μηνών, καταγράφονταν τα διαφορετικά προϊόντα οστρακοειδών που βρισκόταν στα ράφια των καταστημάτων, καθώς και πληροφορίες για αυτά.
Η επεξεργασία των στοιχείων οδήγησε σε αρκετά ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Στην αγορά του Βόλου, όστρακα πωλούνται μόνο από μικρής, μεσαίας και μεγάλης κατηγορίας καταστήματα, σε αντίθεση με την ιχθυαγορά, τα κεντρικά ιχθυοπωλεία και τις λαϊκές αγορές όπου δεν εντοπίστηκαν καμία φορά.
Ο αριθμός των προϊόντων που καταγράφηκαν δεν διαφοροποιήθηκε αξιόλογα με τον χρόνο, γεγονός που υποδεικνύει ότι δεν υπάρχει εποχικότητα στην κατανάλωση οστρακοειδών. Η ποικιλία των προϊόντων αυξάνει ανάλογα με το μέγεθος του καταστήματος (67% των προϊόντων στα καταστήματα μεγάλου μεγέθους). Τα διαφορετικά διατιθέμενα είδη είναι αρκετά περισσότερα στα καταστήματα της περιοχής μεσαίας κατηγορίας, από όπου συμπεραίνουμε ότι τα οστρακοειδή ως βρώσιμο προϊόν έχουν απήχηση στον πληθυσμό μεσαίου εισοδήματος περισσότερο από ότι στα ανώτερα άλλα και στα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα. Όσον αφορά το είδος των προϊόντων, οι καταναλωτές προτιμούν προϊόντα με ένα είδος οστράκου (77% των συνολικών προϊόντων) αντί για προϊόντα με περισσότερα είδη, όπως προτιμούν μεταποιημένα αντί για κατεψυγμένα (181 αντί για 124 προϊόντα). Πιο συνηθισμένες συσκευασίες πώλησης είναι οι μεταλλικές και λιγότερο οι πλαστικές και γυάλινες. Αυτό οφείλεται στην μεγαλύτερη πρακτικότητα των μεταλλικών συσκευασιών, τόσο για τους εμπόρους όσο και για τους καταναλωτές. Ακόμα, το βάρος των συσκευασιών είναι κατά κανόνα μεγαλύτερο στις κατώτερες και μεσαίες περιοχές, λόγω του ότι σε αυτές τις περιοχές οι καταναλωτές προτιμούν να αγοράζουν μεγαλύτερη ποσότητα που συνεπάγεται και μικρότερη τιμή.
(EL)
Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος
