Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία με τίτλο: Δερματοστιξία, χρήση ουσιών και κοινωνικός αποκλεισμός, εκπονήθηκε από την Αφροδίτη Καρατζά, μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Κοινωνική Πολιτική και Κοινωνική Εργασία του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του ΔΠΘ (κατεύθυνση: «Κοινωνική Εργασία στην Εκπαίδευση») υπό την επίβλεψη του Αναπληρωτή Καθηγητή Κοινωνικής Εργασίας, Χαράλαμπου Πουλόπουλου και ολοκληρώθηκε τον μήνα Δεκέμβριο του 2016.
Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην δερματοστιξία, στη χρήση ουσιών και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Η έρευνα επιχειρεί να αναδείξει τα ζητήματα του κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης ατόμων που φέρουν στο σώμα τους τατουάζ και συνδέονται με την χρήση ουσιών. Οι στόχοι της αφορούν την διερεύνηση θεμάτων που συνδέουν την δερματοστιξία με την χρήση ουσιών και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Ερέθισμα για την επιλογή του θέματος της έρευνας από την ερευνήτρια αποτέλεσε η αναζήτηση των αιτιών σύνδεσης της δερματοστιξίας με στερεοτυπικές στάσεις και απόψεις, που στιγματίζουν άτομα και μερίδες του πληθυσμού. Βασικό ερώτημα αποτέλεσε το αν τα στερεότυπα αυτά διατηρούνται σε μια κοινωνία οπού υπάρχει ελευθερία έκφρασης και όπου η δερματοστιξία τείνει να έχει μεγάλη απήχηση κυρίως στις νεανικές ηλικίες.
Η μέθοδος που επιλέχθηκε για την μελέτη των ερευνητικών ερωτημάτων είναι η ποιοτική έρευνα με τη χρήση της συνέντευξης σε βάθος με ανοικτές ερωτήσεις. Στη μελέτη συμμετείχαν 12 ενήλικες (1γυναίκα και 11 άνδρες), οι οποίοι φέρουν στο σώμα τους τατουάζ και συνδέονται με την χρήση ουσιών. Για την καλύτερη περιγραφή των απεικονίσεων, στα ερευνητικά τεκμήρια περιλαμβάνονται και φωτογραφίες των τατουάζ για τα οποία γίνεται λόγος. Από τα αποτελέσματα της ερευνητικής διαδικασίας φαίνεται ότι τα παραδοσιακά στερεότυπα της σύνδεσης των τατουάζ με κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες δεν ισχύουν στη σύγχρονη κοινωνία, δεν παύουν όμως να αποτελούν εμπόδιο σε κάποιες περιπτώσεις. Για τους συμμετέχοντες στην έρευνα οι δυσκολίες και τα στερεότυπα που υπάρχουν δεν απορρέουν από την απεικόνιση των τατουάζ και την χρήση ουσιών αλλά από την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να κατανοήσει και τα δύο φαινόμενα. Ακόμη προκύπτει ότι, όσον αφορά στον αποκλεισμό από την εργασία, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου οι στερεοτυπικές στάσεις και απόψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Το ίδιο θα μπορούσε να θεωρηθεί και για τις ανθρώπινες σχέσεις
This post-graduate thesis titled: Tattoos, Drug use and social exclusion, was carried out by Afroditi Karatza, as part of the requirements for the completion of the postgraduate programme of Social Policy and Social Work, at the Department of Social Administration and Political Science, at DUTh (field: “social work in education”). The study was conducted under the supervision of Dr. Charalampos Poulopoulos, Associate Professor of Social Work and it was completed in December 2016.
The aim of this thesis is to reveal how tattoos, drug use and social exclusion are related. The current study and research aims to highlight aspects of social exclusion and marginalization of tattooed people who also use drugs. The goals of this thesis include understanding the links between tattoos, drug use and social exclusion. The researcher was motivated towards this area of research in order to reveal factors that connect tattoos with social stereotypes, perceptions and assumptions that may stigmatize individuals and whole social groups. The basic question of this study remains whether stereotypes are still present in current society where freedom of personal expression is more allowed than in the past and where tattoos tend to be very popular, especially among young people.
Qualitative research was the preferred method of choice where in-depth interviews were employed to interview participants. In total 12 adults (1 woman and 11 men) who had tattoos on their bodies and were also connected to drug use, took part in this study. To better describe the depictions, photos of the tattoos are included in the research evidence. From the results of this research process, it has become obvious that traditional stereotypes that correlate tattoos with socially excluded groups are not entirely justified in modern society but they are however still present, at least in some cases. Research participants claimed that hardships and stereotypes do not stem from tattoos or from drug use per se, but rather from Greek society’s inability to understand the two phenomena. The study also concludes that in relation to exclusion from the labour market, there are few cases where stereotypical assumptions and views can prosper. The same applies to human relations.
Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές
140 σ.
Democritus University of Thrace
