Βιβλιογραφία: σ. 84-89
Η παρούσα εργασία προσπαθεί να διερευνήσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976 και τα μέτρα που εισήχθησαν εκείνη την περίοδο. Στο θεωρητικό μέρος της εργασίας επιχειρείται να αποσαφηνιστούν ουσιώδεις έννοιες που περιλαμβάνονται στην έννοια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, όπως η εκπαίδευση και η μεταρρύθμιση. Η οριοθέτηση του ιστορικού πλαισίου της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης, τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, συνιστούν επίσης ένα απαραίτητο στοιχείο καθώς μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση οφείλει να μελετηθεί μέσα στις συνθήκες που δημιουργείται. Έπειτα, παρουσιάζεται ο κύριος κορμός της εργασίας. Παρουσιάζονται οι νόμοι που συνιστούν την συγκεκριμένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αρχικά ο νόμος 309/1976 και ο 576/1977 και επιπλέον μία σύνοψη των κύριων μέτρων αυτών. Στη συνέχεια, αποτυπώθηκαν οι αντιδράσεις φορέων της κοινωνίας, ώστε να τελειώσει η παρουσίαση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης με την αποτίμηση της από διάφορους ερευνητές. Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας πραγματοποιήθηκε ποιοτική έρευνα με ημί-δομημένες συνεντεύξεις σε οκτώ (8) εκπαιδευτικούς εκείνης της περιόδου. Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής αλλά και ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών εκείνης της περιόδου σχετικά με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976, σχετικά με την επίδραση διαφόρων μέτρων της όπως η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας έναντι της καθαρεύουσας, η καθιέρωση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η δημιουργία της τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης αλλά και μία σύντομη προσπάθεια αποτίμησης της μεταρρύθμισης από τους ίδιους και ενδεχόμενες προτάσεις βελτίωσης. Από την έρευνα αναδείχθηκαν χρήσιμα συμπεράσματα. Η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας έλυσε ένα διαχρονικό και ταλαίπωρο πρόβλημα για την ελληνική εκπαίδευση, που έθετε εμπόδια στην λειτουργία της. Η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, αν και υπήρξαν αντιδράσεις για την τήρηση του μέτρου, έδωσε περισσότερες δυνατότητες μόρφωσης και επαγγελματικής αποκατάστασης. Η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση έδωσε μορφωτική διέξοδο σε μαθητές. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976, βέβαια είχε ενστάσεις αλλά και παραλείψεις, όμως πέτυχε το βασικό σκοπό της, να αποτελέσει, μετά από δύσκολα ιστορικά χρόνια, το θεμέλιο για την δημοκρατική εκπαίδευση και της μετέπειτα ελληνικής εκπαιδευτικής πραγματικότητας καθώς αρκετά μέτρα έχουν εφαρμογή έως και σήμερα. Η γνώση της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης μπορεί να διδάξει με διάφορους τρόπους το πως μπορεί η εκπαίδευση να γίνει καλύτερη, γιατί η ιστορική γνώση βεβαιώνει ένα καλό παρόν αλλά ακόμα ένα καλύτερο μέλλον.
93 σ.
This paper attempts to investigate the educational reform of 1976 and modifications introduced by this reform during that period. In theoretical part of the paper, an attempt is made to clarify essential concepts, included in the concept of educational reform, such as education and reform. The delimitation of the historical context of the specific reform, the first years after the fall of the dictatorial regime, is also a necessary element as an educational reform must be studied within the conditions that are created. Then, the main body of the paper is presented. The laws constituting the specific educational reform are presented, initially the law 309/1976 and the 576/1977 and in addition a summary of these main modifications. Afterwards, the reactions of society's actors were recorded, in order to finish the presentation of the educational reform with its evaluation by various researchers. In the research part of this paper, qualitative research was carried out with semi-structured interviews with eight (8) teachers of that period. The purpose of this bibliographic as well as research paper is to explore the opinions of teachers of that period regarding the educational reform of 1976, regarding the effect of various measures such as the establishment of the vernacular language versus the purist Greek language, the establishment of nine-year compulsory education, the creation of technical-vocational education, but also a brief attempt to evaluate the reform by themselves and possible suggestions for improvement. Useful conclusions emerged from the research. The establishment of the vernacular language solved a perennial and painful problem for Greek education, which posed obstacles to its operation. The nine-year compulsory education, although there were reactions to the observance of the measure, gave more possibilities for education and professional rehabilitation. Technical - vocational education provided an educational outlet for students. The educational reform of 1976, of course, had objections as well as omissions, but it achieved its main purpose, to become, after difficult historical years, the foundation for democratic education and the subsequent Greek educational reality, as several modifications have been implemented until today. The knowledge of the specific educational reform can teach in various ways how education can be made better, because historical knowledge assures a good present but an even better future.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
