Η πρόοδος της τεχνολογίας σ ε συνδυασμό με την διεύρυνση της
διασύνδεσης του διαδικτύου σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν μεταβάλλει το πεδίο της
οικονομίας σε ψηφιακό, με αποτέλεσμα παραδοσιακά προϊόντα και υπηρεσίες να
αντικαθιστώνται από σύγχρονα τεχνολογικά ψηφιακά συστήματ α. Ως αποτέλεσμα
αυτού είναι η άνοδος της αξίας των δεδομένων που είναι διαθέσιμα σε επιχειρήσεις
και κυβερνήσεις, η εκμετάλλευση των οποίων χαράσσει το μέλλον τη ς οικονομικής
και κοινωνικής ζωής. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μία από τις πλέον συμβατές
τεχνολ ογίες της πληροφορικής επιστήμης που επιτρέπει την περαιτέρω επεξεργασία
του μεγάλου όγκου δεδομένων που είναι διαθέσιμα προς τον σκοπό της
δημιουργίας νέων προϊόντων και μηχανισμών που θα αναπτύξουν το ψηφιακό
μέλλον. Η τεχνολογία αυτή έχει διεισδύσει σε όλες τις πτυχές της σύγχρονης
οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας με σημαντικές ωφέλειες σε διάφορους
τομείς, όπως των επιχειρήσεων, της υγείας και της καθημερινότητας. Η δυνατότητα
αυτή της Τεχνητής Νοημοσύνης έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως, με αποτέ λεσμα να
λαμβάνει χώρα ένα ς «αγώνας για την ΤΝ» μεταξύ επιχειρήσεων, κρατών και
υπερεθνικών οργανισμών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζοντας την σημαντικότητα
της τεχνολογίας αυτής, την οποία παρομοίασε με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού
και της ατμομηχανής και στα πλαίσια του ψηφιακού μετασχηματισμού, τον οποίο
έχει ξεκινήσει, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τα θετικά αποτελέσματα των
τεχνολογικών αναπτύξεων και της ψηφιακής οικονομίας, έθεσε στρατηγική για την
προώθηση της ανάπτυξης και υιοθέτησης της Τεχνητής Νοη μοσύνης. Η εφαρμογή,
όμως, αυτής της τεχνολογίας μπορεί να επιφέρει σημαντικούς κινδύνους για την
ασφάλεια, την υγεία και τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της Ένωσης στην
εσωτερική αγορά της οποίας κινούνται και δραστηριοποιούνται, ειδικά όσο αυτή
αναπτ ύσσεται σε ένα πλαίσιο νομοθετικού κενού, αφού μέχρι και σήμερα δεν
υπάρχει παγκοσμίως ρυθμιστικό πλαίσιο που να αφορά την τεχνολογία αυτή και να
θεσπίστηκε με γνώμονα την ιδιάζουσα φύση της. Δεδομένου, λοιπόν, του στόχου
της Ένωσης για την εγκαθίδρυση μία ς ασφαλούς ενιαίας αγοράς για τους πολίτες
των Κρατών Μελών και λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της
Τεχνητής Νοημοσύνης, τέθηκε ζήτημα θέσπισης κανόνων δικαίου που να τη
ρυθμίζουν και για το λόγο αυτό κατατέθηκε από την Επιτροπή, κατά τη συνή θη
νομοθετική διαδικασία της Ένωσης, Πρόταση Κανονισμού για την Τεχνητή
Νοημοσύνη. Η παρούσα αναφέρεται στην ιδιαίτερη φύση της Τεχνητής
Νοημοσύνης, στα χαρακτηριστικά και τους κινδύνους που μπορεί να επιφέρει η
εφαρμογή της και αναλύει της διατάξεις της Π ρότασης Κανονισμού, παρέχοντας
παράλληλα ορισμένα σημαντικά σημεία κριτικής που τέθηκαν ενόψει της
κατάθεσής της προς διαβούλευση από τους Θεσμούς της Ένωσης.
92 σ.
Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
