Βιβλιογραφία : σ. 85 - 95
Εισαγωγή: Η εργασία εστιάζει στη διερεύνηση της ποιότητας ύπνου και της ευζωίας σε νοσηλευτές Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και νοσηλευτές κλινικών σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο. Στόχος είναι η σύγκριση των δύο ομάδων, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως οι συνθήκες εργασίας, το εργασιακό στρες και οι κοινωνικές σχέσεις.
Μεθοδολογία: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 200 νοσηλευτές, 150 την μία ομάδα και 50 από την άλλη ομάδα αντίστοιχα. Συλλέχθηκαν δεδομένα μέσω ερωτηματολογίων, τα οποία περιλάμβαναν: το Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI-19) για την αξιολόγηση της ποιότητας ύπνου και το WHO-5 Well-Being Index για την αξιολόγηση της ευζωίας καθώς επίσης και ερωτήσεις σχετικά με το εργασιακό στρες, τις κοινωνικές σχέσεις και τα δημογραφικά στοιχεία.
Αποτελέσματα Φάνηκε ότι οι νοσηλευτές στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) έχουν χειρότερη ποιότητα ύπνου και χαμηλότερο επίπεδο ευζωίας σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους σε κλινικές. Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι η έλλειψη ή η διαταραχή του ύπνου συνδέεται αρνητικά με την καθημερινή ζωή και την ψυχική υγεία τους. Το εργασιακό στρες και οι κοινωνικές σχέσεις επίσης επηρεάζουν την ποιότητα ύπνου και την ευζωία τους, θέτοντας την ανάγκη για παρέμβαση προς όφελος της υγείας και του ευεξίας τους.
Συμπεράσματα: Η σύγκριση μεταξύ νοσηλευτών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και κλινικών αναδεικνύει πως οι πρώτοι αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες στον ύπνο και έχουν χαμηλότερο επίπεδο ευζωίας. Αυτό οφείλεται στην υψηλή απαίτηση και το άγχος που συνοδεύουν την εργασία στις ΜΕΘ. Εκτός από το χώρο όπου εργάζεται η κάθε ομάδα, το εργασιακό στρες και οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζουν την ποιότητα ύπνου και ευζωία τους. Αυτά υποδεικνύουν την ανάγκη για παρεμβάσεις όπως η μείωση του εργασιακού στρες και η προώθηση της κοινωνικής συνοχής για τη βελτίωση της κατάστασης των νοσηλευτών, ιδιαίτερα σε ΜΕΘ, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική φροντίδα των ασθενών.
Introduction: This study focuses on the investigation of sleep quality and well-being in nurses working in the Intensive Care Unit (ICU) and in the clinic of a tertiary hospital. The aim is to compare the two groups, considering factors like working conditions, work stress and social relationships.
Methodology: The study was carried out on 200 nurses, 150 from one group and 50 from the other group respectively. Data were collected with surveys, which included: the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI-19) questionnaire (to assess sleep quality) and the WHO-5 Well-Being Index questionnaire (to assess well-being) as well as some other questions about work stress, social relationships and demographics.
Results: It was demonstrated that nurses in Intensive Care Units (ICUs) have worse sleep quality and a lower level of well-being compared to their colleagues in clinics. In addition, it was revealed that lack of or disturbed sleep is negatively associated with their daily life and mental health. Work stress and social relationships also affect their sleep quality and well-being, raising the need for intervention to benefit their health and well-being.
Conclusions: The comparison between nurses in Intensive Care Units (ICU) and clinics shows that the former face more difficulties in sleeping and have a lower level of well-being. This is due to the high demand and stress that comes with working in ICUs. In addition to the place where each team works, work stress and social relationships affect their sleep quality and well-being. These indicate the need for interventions such as reducing work stress and promoting social cohesion to improve the situation of nurses, particularly in ICUs, in order to ensure effective patient care.
110 σ.
Democritus University of Thrace
