74 σ.
Introduction: Arterial hypertension (AH) is a well-established risk factor for adverse cardiovascular events. Prior observational studies conducted in the hemodialysis population have suggested that lower, not higher, dialysis-unit blood pressure (BP) is related to worse clinical outcomes. The present study aimed to investigate the prognostic value of peridialytic BP measurements and home blood pressure monitoring.
Materials and Methods: This is a retrospective study that included patients receiving in-centre hemodialysis. All patients underwent assessment of their BP with routine peridialytic BP measurements for 6 consecutive hemodialysis sessions and home BP monitoring for 7 days that included duplicate morning and evening BP measurements. All mortal events were recorded, and Kaplan-Meier curves were created for each BP method after stratifying the BP data into quartiles. Subsequently, univariate and multivariate Cox proportional hazard models were created, after adjustment for several cofounding factors.
Results: The study included 146 hemodialysis patients (100 males) with a mean age of 63.8 ± 13.9 years old. Over a median follow-up period of 38 months [interquartile range (IQR): 22-54], 44 patients (31,1%) died. In Kaplan-Meier curves, peridialytic systolic BP measurements were not associated with all-cause mortality, while home systolic BP appeared to be of prognostic significance (Log Rank p= 0.029). After stratifying patients into quartiles, all-cause mortality was lowest when home systolic BP was ranging from 128.1 to 136.8 mmHg (quartile 2). In univariate Cox regression analysis, using quartile 2 as a referent category, the risk of all-cause mortality was 3.32-fold higher in quartile 1, 1.53-fold higher in quartile 3 and 3.25-fold higher in quartile 4. The risk association remained unchanged after adjustment for several confounding factors [adjusted hazard ratio (HR): 4.79, 1.79, 3.63 for quartiles 1, 3 and 4 of home systolic BP, respectively].
Conclusions: The results of this study suggest that among hemodialysis patients, 1-week averaged home systolic BP is independently associated with all-cause mortality. In contrast, peridialytic BP measurements are not prognostically informative in this high-risk patient population.
Βιβλιογραφία : σ. 62 - 74
Εισαγωγή: Η αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ) αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα κινδύνου για ανεπιθύμητες καρδιαγγειακές εκβάσεις. Προηγούμενες μελέτες παρατήρησης σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, οι οποίες έχουν συμπεριλάβει περιδιαλυτικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ), υποστηρίζουν ότι οι χαμηλότερες, και όχι οι υψηλότερες τιμές ΑΠ σχετίζονται με δυσμενέστερες κλινικές εκβάσεις. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η αξιολόγηση της προγνωστικής αξίας των περιδιαλυτικών μετρήσεων ΑΠ και των μετρήσεων ΑΠ στο σπίτι. Υλικά και Μέθοδος: Η παρούσα εργασία αποτελεί μια αναδρομική μελέτη η οποία συμπεριέλαβε ασθενείς υπό αιμοκάθαρση. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε περιδιαλυτικές μετρήσεις ρουτίνας της ΑΠ για 6 διαδοχικές συνεδρίες αιμοκάθαρσης και σε διπλές πρωινές και βραδινές μετρήσεις της ΑΠ στο σπίτι για 7 ημέρες. Καταγράφηκαν οι θάνατοι κάθε αιτίας στο υπό μελέτη δείγμα και διενεργήθηκε ανάλυση επιβίωσης Kaplan-Meier για κάθε μέθοδο μέτρησης της ΑΠ, έπειτα από διαστρωμάτωση των ασθενών σε τεταρτημόρια ΑΠ. Ακολούθως, πραγματοποιήθηκε μονοπαραγοντική και πολυπαραγοντική ανάλυση αναλογικών κινδύνων Cox, έπειτα από στάθμιση για διάφορους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 146 αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς (100 άνδρες) με μέση ηλικία 63,8 ± 13,9 έτη. Σε μια διάμεση περίοδο παρακολούθησης 38 μηνών (IQR: 22 – 54), 44 ασθενείς (31,1%) κατέληξαν. Στην ανάλυση επιβίωσης Kaplan – Meier, η συστολική ΑΠ στο σπίτι, και όχι η συστολική ΑΠ πριν ή μετά τη συνεδρία αιμοκάθαρσης σχετίστηκε με την ολική θνητότητα (Log Rank p= 0,029). Έπειτα από διαστρωμάτωση των ασθενών σε τεταρτημόρια ανάλογα με τη συστολική ΑΠ στο σπίτι, η ολική θνητότητα ήταν χαμηλότερη όταν η συστολική ΑΠ ήταν μεταξύ 128,1 – 136,8 mmHg (2ο τεταρτημόριο). Στη μονοπαραγοντική ανάλυση αναλογικών κινδύνων Cox, ορίζοντας το 2ο τεταρτημόριο ως επίπεδο αναφοράς, ο κίνδυνος θνητότητας ήταν 3,32 φορές υψηλότερος στο 1ο τεταρτημόριο, 1,53 φορές υψηλότερος στο 3ο τεταρτημόριο και 3,25 φορές στο 4ο τεταρτημόριο. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση Cox, και έπειτα από στάθμιση για διάφορους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, η συσχέτιση της συστολικής ΑΠ και του κινδύνου θνητότητας παρέμεινε στατιστικά σημαντική (σταθμισμένο hazard ratio: 4,79, 1,79 και 3,63 για το 1ο, 3ο και 4ο τεταρτημόριο, αντίστοιχα). Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη δείχνει ότι οι μετρήσεις συστολικής ΑΠ στο σπίτι για 7 ημέρες σχετίζονται με την ολική θνητότητα, Αντίθετα, οι περιδιαλυτικές μετρήσεις της ΑΠ δεν έχουν καμία προγνωστική αξία.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
