Η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Π.Α.Μ.Θ.) παρουσιάζει υψηλή βιοποικιλότητα και αποτελεί μεταξύ άλλων και ιδανικό βιότοπο για την διαβίωση των κουνουπιών. Τα κουνούπια, σε βάθος χρόνων, έχει φανεί πως αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους φορείς-διαβιβαστές μολυσματικών ασθενειών, κυρίως ιών. Σε προηγούμενη μελέτη, μετά από συλλογή και ταυτοποίηση των συλλεχθέντων κουνουπιών από περιοχές της Α.Μ.Θ, έγινε διερεύνηση του ιώματος όλων των ιών των κουνουπιών και μέσω αλληλούχισης νέας γενιάς εντοπίστηκαν 35 ιοί. Μέσω της δουλειάς αυτής, φανερώθηκαν σχεσεις μεταξύ ιων -ξενιστων, κάποιες από τις οποίες δεν είχαν ξαναναφερθεί στην βιβλιογραφία. Στην παρούσα μελέτη, ασχοληθήκαμε με τα γένη Anopheles, Coquillettidia, Culex, Culiseta και Uranotaenia. Σύμφωνα με τις σχέσεις ιων-ξενιστων που είχαν καθοριστεί προηγουμένως, εξετάστηκαν συνολικά 24 ιοί σε επίπεδο RNA προερχόμενο από 13 είδη κουνουπιών. Οι ιοί αυτοί που μελετήθηκαν ανήκουν στις οικογένειες Peribunyaviridae, Orthomyxoviridae, Partitiviridae, Tymoviridae, Rhabdoviridae Phasmaviridae, Chrysoviridae, Solemoviridae, Virgaviridae, Luteoviridae, ενώ ένας από αυτούς δεν ταξινομήθηκε.
Αρχικά, εκκινητές δημιουργήθηκαν για κάθε ιό ξεχωριστά για την πραγματοποίηση της PCR πραγματικού χρόνου. Μετά την επιτυχή αναγνώριση των 14 από 24 ιών που εξετάστηκαν, ακολούθησε ο έλεγχος του επιπολασμού στα αντίστοιχα είδη κουνουπιών. Απομονώθηκε γενωμικό DNA από τα κουνούπια και ελέγχθηκε αν ανιχνεύεται ο κάθε ιός και σε αυτό. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως 4 στους 14 ιούς και συγκεκριμένα οι Alexandroupolis virga-like virus, Soufli chryso-like virus, Xanthi totivirus και Xanthi tymo-like virus φαίνεται να αποτελούν ενδογενή ιικά στοιχεία στα είδη Culex modestus και Uranotaenia unguiculata, όπως επιβεβαιώθηκε από τα αποτελέσματα μετά από αλληλούχιση κατά Sanger. Οι ιοί αυτοί δεν έχουν απασχολήσει την ιατρική κοινότητα μέχρι πρότινος, ωστόσο δεν αποκλείεται το γεγονός να αποτελέσουν κάποια στιγμή μια νέα αναδυόμενη νόσο η οποία μπορεί να πλήξει την ανθρωπότητα. Επίσης, η μελέτη των EVEs μπορεί να επεκτείνει τις γνώσεις μας σε σχέση με τους αρμποϊούς, ενώ συγχρόνως μπορεί να αποτελέσουν μελλοντικά σημαντικό εργαλείο για αντιικές προσεγγίσεις.
143 σ.
Βιβλιογραφία : σ. 139 - 143
Eastern Macedonia and Thrace region exhibits high biodiversity and is, among other things, an ideal habitat for mosquitoes. Over time, mosquitoes are one of the most important vectors for transmitting infectious diseases, primarily viruses. In a previous study, after collecting and identifying the mosquitoes collected from different regions of Eastern Macedonia and Thrace an investigation of the virome of all mosquito viruses was conducted, and 35 viruses were identified through next-generation sequencing. This work revealed relationships between viruses and hosts, some of which had not been reported in the literature before.
The present study focused on the genera Anopheles, Coquillettidia, Culex, Culiseta, and Uranotaenia. Based on the previously established virus-host relationships, a total of 24 viruses were examined at the RNA level, originating from 13 mosquito species. These viruses belong to the families Peribunyaviridae, Orthomyxoviridae, Partitiviridae, Tymoviridae, Rhabdoviridae, Phasmaviridae, Chrysoviridae, Solemoviridae, Virgaviridae, and Luteoviridae, while one of them remained unclassified.
Initially, primers were developed for each virus separately for RT-PCR. After the successful detection of 14 out of the 24 viruses examined, prevalence screening was conducted on the corresponding mosquito species. Genomic DNA was isolated from the mosquitoes, and it was checked whether each virus could also be detected in their genomes. The results showed that 4 of the 14 viruses, specifically the Alexandroupolis virga-like virus, Soufli chryso-like virus, Xanthi totivirus, and Xanthi tymo-like virus, appear to be endogenous viral elements (EVEs) in Culex modestus and Uranotaenia unguiculata species, as confirmed by Sanger sequencing results. These viruses have not been a concern for the medical community until now. However, it cannot be ruled out that they might become a new emerging disease in the future, potentially affecting humanity. Furthermore, studying EVEs may expand our knowledge about arboviruses, while simultaneously serving as a significant tool for future antiviral approaches.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
