Η παρούσα διπλωματική εργασία, η οποία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Νομικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης υπό την εποπτεία του Καθηγητή Αστικού Δικονομικού Δικαίου του Τμήματος Νομικής της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, κ. Κολοτούρο Παναγιώτη, επικεντρώνεται στην ανάπτυξη του περιεχομένου της τριμερούς/πολυμερούς αντιδικίας ως εξαίρεσης του συστήματος των δύο διαδίκων.
Με την παρούσα εργασία επιχειρείται η συστηματική και τελεολογική ανάλυση του εξαιρετικού δικονομικού φαινομένου της τριμερούς/πολυμερούς αντιδικίας. Συγκεκριμένα, εντοπίζονται οι επιταγές του ουσιαστικού δικαίου, οι οποίες επιδρούν σε δικονομικό επίπεδο με την διάσπαση του συστήματος των δύο διαδίκων σε τριμερή ή πολυμερή σχέση αντιδικία ανάλογα με το πλήθος των διαδίκων. Με την επιβεβαίωση των αναγκών και των στοιχείων που οδηγούν σε αυτό το ιδιαίτερο δικονομικό φαινόμενο σε δεύτερο χρόνο γίνεται προσπάθεια πρότασης λύσεων σε ειδικά ζητήματα που ανακύπτουν με βάση την δομή και την λειτουργία της τριμερούς ή πολυμερούς αντιδικίας ως μορφή αναγκαίας αντιδικίας. Ειδικότερα, για την εμφάνιση της τριμερούς/πολυμερούς αντιδικίας εξετάζονται ο καθένας ξεχωριστά οι δικονομικοί θεσμοί της κύριας παρέμβασης, της τριτανακοπής και της δίκης διανομής. Με την παραδοχή ή απόρριψη της ύπαρξης αναγκαίας αντιδικίας στο πλαίσιο της αντίστοιχης έννομης σχέσης δίκης ξεκαθαρίζεται όλο το πλέγμα λειτουργίας της σχετικής δικονομικής έννομης σχέσης. Φιλοδοξία της παρούσης αποτελεί η υιοθέτηση των λύσεων που προτείνει τόσο από την θεωρία όσο και από την νομολογία, η οποία λόγω έλλειψης επιστημονικής ανάλυσης οδηγείται σε μη πειστικές λύσεις.
This thesis, which was completed as part of the Master's Program at the Department of Law of Democritus University of Thrace under the supervision of Professor Panagiotis Kolotouros, a professor of Civil Procedure Law at the Faculty of Law of Democritus University of Thrace, focuses on the development of the content of the three-party/multi-party litigation as an exception to the two-party litigation system.
The present work aims at a systematic and teleological analysis of the exceptional procedural phenomenon of three-party/multi-party litigation. Specifically, it identifies the provisions of substantive law, which affect the procedural level by breaking the two-party litigation system into a three-party or multi-party litigation relationship, depending on the number of parties involved. After confirming the needs and elements that lead to this particular procedural phenomenon, an attempt is made to propose solutions to specific issues that arise based on the structure and function of three-party or multi-party litigation as a form of necessary litigation. In particular, the procedural institutions of main intervention, third-party appeals, and distribution trials are examined separately for the emergence of three-party/multi-party litigation. By acknowledging or rejecting the existence of necessary litigation within the framework of the corresponding legal relationship, the entire network of operation of the related procedural legal relationship is clarified. The aim of this thesis is the adoption of the solutions proposed both by theory and case law, which, due to a lack of scientific analysis, lead to unconvincing solutions.
215 σ.
Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές
Democritus University of Thrace
