Βιβλιογραφία : 50-59
59 σ.
Empathy is a fundamental skill for healthcare professionals, significantly influencing both the quality of care and the therapeutic relationship between practitioners and patients. The purpose of this thesis is to explore the assessment and promotion of empathy among healthcare professionals, with a particular focus on the Jefferson Scale of Empathy, one of the most widely used instruments for measuring empathy in the healthcare domain. Initially, the study provides a comprehensive overview of the historical background, conceptualization, and significance of empathy within the context of healthcare. Various definitions of empathy are examined, emphasizing its cognitive and affective dimensions. Additionally, the interplay between empathy and ethics in clinical practice is highlighted, demonstrating its role in ethical decision-making, bias mitigation, and enhanced communication. Empathy is not merely an affective response but is also associated with higher-order cognitive functions, such as those described in the theory of mind, namely, the ability to understand others thoughts, beliefs, and emotions. Subsequently, the key factors influencing the development and expression of empathy among healthcare professionals are analyzed. Professional education, workplace conditions, burnout, as well as biological and personal determinants, appear to play a crucial role in shaping empathetic capacities. Furthermore, strategies and interventions aimed at fostering empathy in healthcare professionals are discussed. Educational approaches, including experiential learning, narrative medicine, and communication training, are presented as effective means of enhancing empathy. The effectiveness of these interventions is critically examined, along with their potential to cultivate a more patient-centered approach to care.
In the context of empathy assessment, various psychometric scales designed to measure empathy are reviewed. Among them, the Jefferson Scale of Empathy stands out as one of the most reliable and extensively utilized tools in medical education and clinical practice.
This thesis provides an in-depth analysis of the scale, detailing its structure, subscales, and psychometric validity as an instrument for assessing empathy in healthcare professionals. The Jefferson Scale conceptualizes empathy as both a cognitive and affective process that can be cultivated through training and targeted interventions.
In conclusion, empathy constitutes a critical competency for healthcare professionals, bearing significant implications for care quality, patient satisfaction, and the overall well-being of practitioners. Its measurement through the Jefferson Scale provides valuable insights into the needs of healthcare professionals and informs the development of effective strategies for its enhancement. Educational interventions designed to promote empathy serve as essential tools for improving healthcare quality and reinforcing the humanistic dimension of clinical practice.
Η ενσυναίσθηση αποτελεί θεμελιώδη δεξιότητα για τους επαγγελματίες υγείας καθώς επηρεάζει τόσο την ποιότητα της φροντίδας όσο και την θεραπευτική σχέση μεταξύ επαγγελματία υγείας και ασθενούς. Σκοπός της παρούσης διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της εκτίμησης και της προαγωγής της ενσυναίσθησης στους επαγγελματίες υγείας με ιδιαίτερη έμφαση στην κλίμακα Jefferson, ένα από τα πλέον διαδεδομένα εργαλεία μέτρησης ενσυναίσθησης στον τομέα της υγείας. Αρχικά, γίνεται αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας, της έννοιας και της σημασίας της ενσυναίσθησης στο πλαίσιο της υγειονομικής περίθαλψης. Εξετάζονται διαφορετικοί ορισμοί της ενσυναίσθησης όπως αυτή προσεγγίζεται από τη γνωστική και της συναισθηματική της διάσταση. Παράλληλα, αναδεικνύεται η σημασία της σχέσης της ενσυναίσθησης με την ηθική στην υγειονομική πρακτική, καθώς συνδέεται με τη λήψη ηθικά ορθών αποφάσεων, την αποφυγή προκαταλήψεων και τη βελτίωση της επικοινωνίας. Η ενσυναίσθηση δεν αποτελεί απλώς μία συναισθηματική απόκριση αλλά σχετίζεται με ανώτερες γνωστικές λειτουργίες, όπως αυτές που περιγράφονται στη θεωρία του νου δηλαδή την ικανότητα κατανόησης των σκέψεων, των πεποιθήσεων και των συναισθημάτων. Εν συνεχεία, αναλύονται οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη και την εκδήλωση της ενσυναίσθησης στους επαγγελματίες υγείας. Η φύση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, οι εργασιακές συνθήκες, η επαγγελματική εξουθένωση καθώς και βιολογικοί και προσωπικοί παράγοντες φαίνεται να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο. Επιπλέον, συζητούνται στρατηγικές και προγράμματα που μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση της ενσυναίσθησης στους επαγγελματίες υγείας. Παρουσιάζονται προσεγγίσεις που βασίζονται στην εκπαίδευση, όπως προγράμματα βασισμένα στη βιωματική μάθηση, τη χρήση της αφήγησης και την εκπαίδευση στην επικοινωνία. Εξετάζεται επίσης, η αποτελεσματικότητα αυτών των παρεμβάσεων και ο βαθμός στον οποίο μπορούν να διαμορφώσουν μία πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση στη φροντίδα των ασθενών. Στο πλαίσιο της εκτίμησης της ενσυναίσθησης παρουσιάζονται διάφορες ψυχομετρικές κλίμακες που έχουν αναπτυχθεί για τη μέτρηση της. Ανάμεσα τους η κλίμακα μέτρηση ενσυναίσθησης Jefferson, η οποία ξεχωρίζει ως ένα από τα πιο αξιόπιστα και ευρέως χρησιμοποιούμενα εργαλεία στο τομέα της ιατρικής εκπαίδευσης και της κλινικής πρακτικής.
Στη παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται λεπτομερής ανάλυση της κλίμακας περιγράφοντας τη δομή της, τις υποκλίμακες της και την εγκυρότητά της ως εργαλείο μέτρησης ενσυναίσθησης σε επαγγελματίες υγείας. Η κλίμακα αξιολογεί την ενσυναίσθηση ως μία γνωστική και συναισθηματική διαδικασία που μπορεί να ενισχυθεί μέσω εκπαίδευσης και άλλων παρεμβάσεων. Συμπερασματικά, η ενσυναίσθηση αποτελεί κρίσιμη δεξιότητα για τους επαγγελματίες υγείας με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα της φροντίδας, στην ικανοποίηση των ασθενών και στην επαγγελματική ευημερία των ίδιων των επαγγελματιών υγείας. Η μέτρησή της μέσω της κλίμακας Jefferson προσφέρει πολύτιμα δεδομένα για την κατανόηση των αναγκών των επαγγελματιών υγείας και την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για την προαγωγή της. Οι εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση της ενσυναίσθησης, αποτελούν βασικό εργαλείο για τη βελτίωση της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και την ενίσχυση της ανθρώπινης διάστασης της πρακτικής των επαγγελματιών υγείας.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
