Ελληνικές Συμπαραγωγές: από τον ιδεολογικό σκεπτικισμό στον οικονομικό πραγματισμό

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου   

Αποθετήριο :
Θεάτρου Πόλις  | ΕΚΤ eJournals   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Ελληνικές Συμπαραγωγές: από τον ιδεολογικό σκεπτικισμό στον οικονομικό πραγματισμό (EL)
Greek Co-productions: from ideological skepticism to economic pragmatism (EN)

Σιδέρη, Ελένη

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
Peer-reviewed Article (EN)

2022-07-11


Αν και οι συμπαραγωγές στην Ευρώπη ξεκίνησαν μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως μέρος της ήπιας διπλωματίας του Ψυχρού Πολέμου, στο σύνολό τους αντιμετωπίζονταν μέχρι το 1980 ως παράγωγα ενός χαμηλού πολιτισμού. Τότε αρχίζει και η ιστορία των ελληνικών συμπαραγωγών με την είσοδο της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΟΚ) (Karalis 2012). Ιδιαίτερη όμως είναι η άνθισή τους τα τελευταία χρόνια κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης. Το κεφάλαιο θα εξετάσει πώς παράγονται οι κατηγορίες ελληνικός και ευρωπαϊκός κινηματογράφος, μέσα από δύο ιστορίες Ελληνίδων δημιουργών. Η δημιουργική τους πορεία και η σχέση τους με τις συμπαραγωγές θα φέρει στην επιφάνεια το πλαίσιο μέσα από το οποίο οι συμπαραγωγές γίνονται πεδία διαμόρφωσης, τόσο του «ελληνικού», όσο και του «ευρωπαϊκού» και «περιφερειακού», ως κατηγορίες ευρωπαϊκών πολιτικών διαχείρισης της εθνικής ταυτότητας (Papadimitriou 2017), αλλά και μέρος της ανάδυσης μια οικονομίας του συναισθήματος που σχετίζεται με το νεοφιλελεύθερο πρόταγμα της δημιουργικής οικονομίας. (EL)
Although co-productions in Europe began after the end of World War II as part of the Cold War’s soft diplomacy, they were considered until the 1980s as byproducts of a low culture. It was in that period that Greece joined the European Community (EEC), a fact that instigated co-productions in the country’s film industry (Karalis 2012). However, film co-productions in Greece flourished, only the last decade, during the period of economic crisis. The chapter will examine how the categories the ‘Greek’ and ‘European’ cinema are produced through the life-stories of two Greek creators. Their professional success and their relationship with co-productions will depict the framework which has turned co-productions to a space of identity negotiation regarding the interrelation of the ‘Greek’, ‘European’ and ‘regional’ as part of the European cultural policies (Papadimitriou 2017). The chapter will also examine the emergence of an economy of emotion associated with the neoliberal project of creative economy supported by these policies. (EN)


Βαλκάνια (EL)
κινηματογράφος (EL)
συμπαραγωγές (EL)
Ευρωπαϊκή Ένωση (EL)
φύλο (EL)

Ελληνική γλώσσα

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (EL)


2654-1742
Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες; Τεύχος #5-7 (2019-2021): Κινηματογράφος και ιστορία: η μνήμη μιας χώρας και οι χώρες της μνήμης; 220–233 (EL)
Theater Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts; Cinema and history: a country's memory anf the countries of memory; 220–233 (EN)

Copyright (c) 2022 Theatere Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts (EN)




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.