Η αρχιτεκτονική αναπτύσσεται και επηρεάζεται από το κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό πλαίσιο της εκάστοτε εποχής. Καθώς, η οικονομία εμπλέκεται άμεσα με τις περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες, η δημιουργία ανθεκτικών πόλεων καθίσταται απαραίτητη. Ως επακόλουθο της αυξημένης οικονομικής δραστηριότητας του ανθρώπου, προκαλείται περιβαλλοντική δυσαρμονία. Έτσι, οι σύγχρονες κοινωνίες καλούνται να απαντήσουν στις προκλήσεις που προκύπτουν λόγω των αυξανόμενων αναγκών του σήμερα. Το γραμμικό μοντέλο οικονομίας, στο οποίο βασίζεται η κατασκευή των κτιρίων σήμερα, θεωρεί ως δεδομένη την απεραντοσύνη των φυσικών πόρων, όμως αυτή η δραστηριότητα δεν μπορεί να υποστηρίζεται από τον πλανήτη εσαεί.
Ο κλάδος της κατασκευής, είναι εκείνος ο κλάδος, ο οποίος καταναλώνει το μεγαλύτερο ποσοστό φυσικών πόρων και συνεπώς, συμβάλλει στη διαιώνιση των επιπτώσεων στο περιβάλλον αλλά και στη δημιουργία αποβλήτων. Άρα, το δομημένο περιβάλλον θεωρείται και ως ο καταλυτικός τομέας που μπορεί να διαμορφώσει μια αλλαγή ως προς ένα βιώσιμο μέλλον. Ο σκοπός είναι η δημιουργία μιας ισορροπίας ανάμεσα στην ποιότητα ζωής και στην προστασία του μέλλοντος του πλανήτη. Η μορφή μιας κυκλικής οικονομίας ενσαρκώνει την ιδέα μιας ιδανικής οικονομίας, όπου τα πάντα αξιοποιούνται και τίποτα δεν απορρίπτεται, θα ακολουθούν δηλαδή μια κυκλική πορεία, χρήσης, επεξεργασίας, επαναχρησιμοποίησης και η χρήση νέων θα γίνεται όπου είναι απαραίτητο.
Προκειμένου οι πόροι να είναι αποδοτικοί, η χρήση τους πρέπει να επεκταθεί και σε νέους κύκλους ζωής, έτσι ώστε να μειωθεί το αντίκτυπο στο περιβάλλον. Μέσω του σχεδιασμού, αξιοποιήσιμα υλικά εντάσσονται και χρησιμοποιούνται σε παραπάνω από ένα κτίριο, επιμηκύνοντας τον κύκλο ζωής των πόρων και μειώνοντας την ποσότητα των αποβλήτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη εντείνει την προσπάθεια της για μια καθολική αλλαγή, περιμένοντας από τα κράτη – μέλη της να ανταποκριθούν με αναθεώρηση και αλλαγή των υπάρχοντών νομοθεσιών. Οι πόλεις, στο άμεσο μέλλον, αναμένεται ότι θα επεκταθούν σημαντικά, οπότε δίνεται η δυνατότητα για την αναθεώρηση των ήδη υπαρχόντων καταστάσεων. Οι Ευρωπαίοι αρχιτέκτονες, σταδιακά εντάσσουν στο σχεδιασμό τους τις αρχές της κυκλικότητας συμβαδίζοντας, έτσι, με τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(EL)
