βηματοδότηση συνδυαζόμενη με την ταυτόχρονη δύο–διαστάσεων υπερηχοκαρδιογραφία θα μπορούσε να αποτελέσει κατάλληλη δυναμική δοκιμασία σε ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και (2) να ερευνήσει εάν η ψευδο-υπερτροφία κατά τη διάρκεια της ταχείας κολπικής βηματοδότησης, η οποία έχει παρατηρηθεί σε πειραματικές μελέτες, εμφανίζεται επίσης και σε κλινικό επίπεδο. Μέθοδοι. Διοισοφάγεια βηματοδότηση με προοδευτικά αυξανόμενη καρδιακή συχνότητα διενεργήθηκε σε 29 ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετρήθηκε η τελο-διαστολική και τελο-συστολική επιφάνεια του τοιχώματος και της κοιλότητας της αριστερής κοιλίας και υπολογίστηκε ο λόγος τους καθώς και η ποσοστιαία συστολική πάχυνση, σε κάθε στάδιο βηματοδότησης. Αποτελέσματα. Παρατηρήθηκε προοδευτική αύξηση του πάχους του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας στις υψηλές συχνότητες βηματοδότησης (1.31±0.21 mm στην ηρεμία έναντι 1.47±0.27 mm στους +50 παλμούς/min, p<0.05). Η σχέση επιφάνεια τοιχώματος/κοιλότητας αυξήθηκε σημαντικά στην τελο-διαστολή (1.65±0.36 στην ηρεμία έναντι 2.12±0.49 στους +50 παλμούς/min, p<0.05). Η ποσοστιαία συστολική πάχυνση σχετιζόταν ανάστροφα με την αύξηση της τοιχωματικής πάχυνσης (r = -0.30, p<0.004) και τη σχέση επιφάνεια τοιχώματος/κοιλότητας στη διαστολή (r = -0.41, p<0.000). Επιτυχής δοκιμασία επιτεύχθηκε στο 52% (15 από τους 29 ασθενείς). Συμπεράσματα. Η πρόκληση ψευδο-υπερτροφίας κατά τη διοισοφάγεια κολπική βηματοδότηση σε συνδυασμό με το χαμηλό ποσοστό επιτυχούς δοκιμασίας την καθιστά απρόσφορη για την καθημερινή κλινική πράξη. Γι αυτό, η διενέργεια της υπερηχοκαρδιογραφικής διοισοφάγειας κολπικής βηματοδότησης ενδείκνυται μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις. Από
University of Ioannina
