Εκτίμηση του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού μετά από υπαραχνοειδή χορήγηση βουπιβακαΐνης, ροπιβακαΐνης και L- βουπιβακαΐνης με φαιντανύλη, ακολουθούμενη από επισκληρίδια χορήγηση φυσιολογικού ορού
Εκτίμηση του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού μετά από υπαραχνοειδή χορήγηση βουπιβακαΐνης, ροπιβακαΐνης και L- βουπιβακαΐνης με φαιντανύλη, ακολουθούμενη από επισκληρίδια χορήγηση φυσιολογικού ορού
(EL)
Μια κλινική μελέτη σε επίτοκες που υπόκεινται σε προγραμματισμένες καισαρικές τομές
(EL)
Σκλάβου, Χριστίνα
Παπαδόπουλος, Γεώργιος
(EL)
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής Τμήμα Ιατρικής Τομέας Χειρουργικός Κλινική Αναισθησιολογίας και Μετεγχειρητικής Εντατικής Θεραπείας
(EL)
-
Σκλάβου, Χριστίνα
Σκοπός της εργασίας: Μέχρι σήμερα δεν έχουν εξεταστεί τα 3 ισοβαρή τοπικά αναισθητικά [βουπιβακαΐνη (B), ροπιβακαΐνη(R) και λεβο-βουπιβακαΐνη (LB) με την προσθήκη φεντανύλης (F)] χορηγούμενα υπαραχνοειδώς με την ταυτόχρονη διάταση του επισκληριδίου χώρου (ΔΕΧ) με φυσιολογικό ορό (N/S) σε επίτοκες.Υλικό και Μέθοδος: 120 επίτοκες προγραμματισμένες για καισαρική τομή, τυχαιοποιήθηκαν σε 6 ομάδες (ν=20): 3 ομάδες με υπαραχνοειδώς χορηγηθείσα ισοβαρή B 10mg , R 15mg και LB 10mg μαζί με 10μg F (BF, RF και LBF) και 3 με τα ίδια υπαραχνοειδή διαλύματα, σε συνδυασμό με ταυτόχρονη εφαρμογή ΔΕΧ με 10ml N/S (BF-S, RF-S και LBF-S). O αισθητικός και κινητικός αποκλεισμός, ο χρόνος της μετεγχειρητικής αναλγησίας και οι παρενέργειες καταγράφηκαν και οι διαφορές ελέγχθηκαν με ANOVA και Fisher's Exact Test.Αποτελέσματα : Στις 3 ομάδες με ΔΕΧ παρατηρήθηκε ταχύτερη έναρξης επίτευξης μέγιστου αισθητικού αποκλεισμού συγκριτικά με την LBF (P < 0.001, αντίστοιχα). Η αποδρομή του αισθητικού αποκλεισμού κατά 2 δερμοτόμια και η επίτευξη κινητικού αποκλεισμού κατά Bromage επιπέδου 1, 2 ή και 3 βρέθηκαν ότι τόσο οι ομάδες χωρίς όσο και οι ομάδες με ΔΕΧ δε διέφεραν στατιστικά μεταξύ τους. Η πλήρης ανάνηψη του κινητικού αποκλεισμού στην ομάδα BF είχε την πλέον παρατεταμένη διάρκεια (138.8 ± 29.6 min) συγκριτικά με τις άλλες 5 ομάδες (P < 0.01 – P < 0.001). Η ποιότητα της, παρεχόμενης διεγχειρητικά, αναλγησίας ήταν ισοδύναμη ανάμεσα στις ομάδες ΔΕΧ. Ο χρόνος μέχρι που οι επίτοκες ζήτησαν μετεγχειρητική συμπληρωματική αναλγησία ήταν μικρότερος στην ομάδα της LB-F συγκριτικά με τις ομάδας της B-F (P< 0.001) και R-F (P< 0.01) αντίστοιχα, ενώ στις 3 ομάδες ΔΕΧ οι επίτοκες ζητούσαν νωρίτερα συμπληρωματική μετεγχειρητική αναλγησία (P < 0.05 έως P < 0.001). Η υποκειμενική ικανοποίηση ήταν και στις 6 ομάδες υψηλή χωρίς σημαντικές διαφορές. Η ομάδα LB-F έλαβε σημαντικά μικρότερο ποσό επιπρόσθετων υγρών και ετιλεφρίνης συγκριτικά με τις ομάδες B-F και R-F (P < 0.05 - < 0.001 αντίστοιχα). Τα επεισόδια αρτηριακής υπότασης ήταν λιγότερα στην ομάδα της LB-F συγκριτικά με τις ομάδες B-F και R-F αντίστοιχα. Οι 3 ομάδες ΔΕΧ δε διέφεραν μεταξύ τους ως προς τη χορήγηση υγρών και ως προς τη συμπληρωματική ποσότητα χορήγησης ετιλεφρίνης. Η μόνη ανεπιθύμητη σημαντική δράση ανάμεσα στις ομάδες ήταν η ναυτία. Όλες οι ομάδες ΔΕΧ εμφάνισαν στατιστικά σημαντική επίπτωση σε υπερ-διπλάσιο επίπεδο (P < 0.05 - P < 0.01) συγκριτκά με τις μη- ΔΕΧ ομάδες αντίστοιχα.Συμπεράσματα: Η ομάδα LBF παρουσίασε ισοδύναμη ποιότητα διεγχειρητικής αναλγησίας όμως με λιγότερη κεφαλική εξάπλωση του αισθητικού αποκλεισμού, συγκριτικά με τις ομάδες BF και RF αντίστοιχα. Η εφαρμογή ΔΕΧ στην ομάδα αυτή (LBF-S), προκάλεσε ταχύτερη έναρξη του αισθητικού αποκλεισμού συγκριτικά με την LBF (P< 0.001), χωρίς αύξηση του μέγιστου αισθητικού αποκλεισμού. Επίσης, οι 3 ομάδες ΔΕΧ παρουσίασαν ταχύτερη αποδρομή κινητικού αποκλεισμού σε σχέση με τις υπόλοιπες, με πιθανή σημαντική επίδραση στην ταχεία διακίνηση των ασθενών στη Μαιευτική.
(EL)
